📌 #شعر | #حضرت_رقیه سلام‌الله علیها کنون که دامن من فرش آستانه ی توست کرم نما و فرودا که خانه خانه ی توست به روی نیزه دگر کشتی نجات مرو خرابه ساحل دریای بیکرانه ی توست بگو که کهف امانت شده است آغوشم به آیه‌ای که سر نیزه‌ها ترانه ی توست سرت به شاخه ی خشکی چنان بها بخشید پس از تو میوه طوبی فقط بهانه ی توست حرارت غم تو سرد می‌شود هرگز تنور شعله ور از داغ جاودانه ی توست چقدر پای من امروز در پی تو دوید به رغم آبله ها باز هم روانه ی توست کشید ناز مرا تازیانه بعد از تو نگفت طفلک معصوم نازدانه ی توست شبیه سدره مرا هم شکست دشمن تو شکست بر سر این جرم که نشانه ی توست خراج لعل لبت را به جان بپردازم چقدر جان مقدس که در خزانه ی توست بیا و پیکر من را به روی شانه بگیر چرا که بار دو عالم به روی شانه ی توست 📝 محسن حنیفی 🏷 #المصیبة_الراتبة 🆔 @mosibatoratebah