امام جعفر صادق علیه السلام از پدران بزرگوارشان روایت می کند که فرمودند: موقعی که شهادت حضرت زهرای اطهر نزدیک شد گریه کرد، حضرت امیر علیه السلام به وی فرمود: ای سیّدۀمن! چرا گریه می کنی؟ عرض کرد: برای آن مصیبت هایی که تو بعد از من خواهی دید. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: گریان مباش، به خدا قسم آن مصائب نزد من برای رضای خدا کوچک و ناچیزند، آنگاه به حضرت علی علیه السلام وصیّت کرد که به آن دو نفر اجازۀتشییع جنازه و نماز ندهد، حضرت علی علیه السلام نیز وصیّت آن بانوی معظّمه را اجرا نمود. منبع: بحار، ج 43، ص218-