هوالمحبوب 🔸 کسی که فلسفه صدرا می‌خواند، تشنه حقایق می شود. : حضرت استاد حسن‌زاده‌آملی در رسالۀ باب رحمت، می‌فرمايند که درجۀ اول شوق است. از شوق شروع کرده‌اند، چون این رساله برای کسانی است که در فضای دینی هستند، اما هنوز رگ سلوکی‌شان بالا نیامده است. 📌 راه‌های پدید آمدن شوق: ۱. حرف شنیدن: نوعاً کسانی که فلسفه صدرا می‌خوانند، کسانی که درگیر این حقایق می‌شوند، تشنگی پیدا می‌کنند؛ کسانی که به عمق مباحث صدرایی رسیده‌اند، خیلی زود جذب می‌شوند. ملاصدرا این‌گونه تحلیل کرده است: کمال انسان چیست؟ فلسفه سلوک چیست؟ نهایت چیست؟ نهایت چگونه به‌دست می‌آید؟ همین مباحث شوق‌آور است. انسان را می‌کشاند؛ تشنگی و بصیرت ایجاد می‌کند. در سنت صدرایی کسانی را داریم که فلسفه صدرایی را خوانده‌اند؛ همیشه درگیرش بوده‌اند، جوانبش را خوانده‌اند، برایشان شوق ایجاد شده است. شما بدانی انسان چیست؛ حقایق عالم چیست؛ کمال او چیست؛ فلسفه سلوک چیست؛ غایت انسان چیست؛ این حقایق که روشن شود، در این صورت بصیرتی پیدا می‌شود و شوق پدید می‌آید. پس لزوماً نیاز نیست که شوق در «می‌نمایند و می‌ربایند»، حاصل شود. گرچه این «می‌نمایند و می‌ربایند»، نوع عالی شوق است. به این معنا که ابتدا چشیده و علاقه پیدا کرده و آن زیبایی او را مجذوب کرده و برده است. مثلاً ملاعلی نوری، حدود شصت سال حکمت صدرایی درس می‌داد؛ ایشان تشنگی پیدا کرد و به شهود رسید. یا آیت‌الله شیخ محمدتقی آملی که این بحث‌ها را خوانده بود و بعد گفت: ثم ماذا؟ بعد به محضر آقای قاضی رسیدند. ✅ ۲. قرآن خواندن و درست تفسیرکردنِ قرآن: اگر کسی خوب قرآن بخواند و حقایقش را بفهمد، این کار بسیار او را می‌کشاند و می‌برد. بفهمد عبودیتی که در قرآن آمده به چه معنا است؛ «وَأَنِ اعْبُدُونِي هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ» (یس، آیۀ۶۱). آن‌گونه که در قرآن و روایات آمده است، بخواند و بفهمد، مایه شوق و بصیرت است و می‌برد. ✅ ۳. همراه عالم ربانی بودن: کسی زیاد با عالم ربانی باشد، به‌تدریج اثرش در او پیدا می‌شود و اشتیاق پیدا می‌کند. دیدن برخی از احوال عالم ربانی، مانند آه و اشک و نالۀ شبانه، خیلی اثر دارد. یک راه شوق، مناسبت ذاتیه است. یک راهش هم نشستن با عالم ربانی است. دیده‌ام بندگان خدایی را که چندان درس نخوانده‌اند، اما نکته‌هایی شنیده‌اند و با عالم ربانی نشسته‌اند. نفسِ بودن با عالم ربانی، باعث می شود که در انسان شوق پدید آید. ✅ ۴. مناسبت ذاتی: کسانی هستند که از اول و از کودکی جنس‌شان، جنس عرفانی است. الحمدلله ما طلبه‌ایم و حرف شنیده‌ایم و می‌دانیم که راه اصلی راهی است که مرحوم قاضی رفته‌اند. آهسته آهسته این شوق ایجاد می‌شود. وقتی شوق پیدا کرد، می‌خواهد برود، اما با یک دریای بیکرانی روبه‌رو می‌شود: آه ! من قِلَّةِ الزّادِ ، و طُولِ الطَّريقِ ، و بُعدِ السَّفَرِ ، و عَظيمِ المَورِدِ. https://eitaa.com/joinchat/2337342120C0f71cd5687