✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت (2) س: منظور از «أحْسَنِ تَقْويمٍ» در آیه «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ في‏ أحْسَنِ تَقْويمٍ» چیست؟ ج: خدا انسان را به بهترین قیافه خلق کرد. چشم دارد؛ گوش دارد؛ دست دارد؛ پا دارد؛ سرش بالاست؛ پایش پایین است. خدا همه ی اعضاء و جوارحش را آن طور که باید در زندگی مورد استفاده قرار گیرد، قرار داده است؛ مثلاً چشم را در کف پا قرار نداده است. اگر قرار می داد، چطور می شد؟ چشم را آن بالا گذاشته که دیده بان باشد و بر جلو مسلّط باشد. او می بیند و پا جلو می رود و انسان را به آن طرف منتقل می کند. تمام این ها طوری است که در زندگی مورد نیاز و استفاده ی ماست. این «اَحسنِ تَقویم» است. قوام و ایستایی اش طوری است که در زندگی می شود کاملاً از آن استفاده کرد. س: آیا این یعنی این شکل، مثلاً کامل ترین بود که خدا خلق کرد؟ ج: بله؛ بهتر از این نمی شد. انسان باشد و شکم داشته باشد و شهوت داشته باشد و همه ی این چیزها را داشته باشد. بهتر از این نمی شود. س: آیا مي شود گفت این تكامل دالّ برآخرين بودن انسان است؟ ج: اين انسان، ديگر آخرين است؛ بله. انسان هاي قبلي وحشي بودند. خدا به اين انسان عقل و فكر داد. اين آخرين است. حدود هشت ـ نه هزار سال است که ادامه دارند. وقتی نسل اين ها منقرض شد، ديگر دنيا تمام مي شود. س: آیا خداوند می توانست در قالب انسان، فردی کامل تر از نبی اکرم (ص) را خلق کند؟ ج: شما این حرف را آنجا هم می زدی. می گفتی: «آیا خدا می توانست در لباس غیر این، این کار را بکند؟» هر جا بروی، می شود این سؤال را تکرار کرد. سؤال غلط است. بالاخره باید یکی را درست کند یا نه؟ این همان است. می گوید: «او»؛ اما باز هم این سؤال را آنجا می آوریم و می گوییم: «آیا غیر از این می شد؟» کرده است دیگر. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت، فصل اول 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen