جنگ یعنی خون و آتش و ویرونی… اما دیدیم که وسط اون تاریکی‌ها هم، جرقه‌های همدلی خاموش نشد... پرستاری که با صدای آژیر و بوی دود برگشت به اتاق عمل، دست‌های لرزونش رو محکم کرد و زخم یه رزمنده رو بست. سربازی که وقتی اسیر از دشمن گرفت، تکه‌نانی رو که توی جیبش مونده بود به اسیر زخمی عراقی که گرسنه بود بخشید. مادری مثل بی‌بی لوعه، که هر روز کلمن آب یخ برمی‌داشت، می‌رفت جاده‌ی داغ دارخوین و می‌گفت: «نذارید رزمنده ها تشنه بمونن.» انسانیت حتی توی بی‌رحم‌ترین شرایط هم نفس می‌کشه... اصلا همدلی، همیشه سلاحی قوی‌تر از گلوله‌ست. 📣اگه اون روز توی جنگ می‌شد همدل بود، امروز دیگه ما چه دلیلی برای همدل نبودن داریم؟ 🆔 @mowj_add 📞 09991036030