‌ مسلمانان پس از خاکسپاری حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) به بقیع رفتند، اما نتوانستند قبر او را تشخیص دهند. برخی از بزرگان پیشنهاد دادند که زنان مسلمان قبرها را بشکافند تا قبر حضرت زهرا را پیدا کنند و نماز بر آن بخوانند و قبر را زیارت کنند. هنگامی‌که این خبر به گوش امام علی (علیه‌السّلام) رسید، خشمگین شده، قبای زرد رنگی که هنگام خشم بر تن می‌کرد را پوشید و تکیه بر ذوالفقار زد و وارد بقیع شد و سوگند خورد که اگر یک سنگ از این قبرها جابه‌جا شود، شمشیر می‌کشد و همهٔ افرادی که آن‌جا هستند را تا آخرین نفر نابود می‌کند. عمر بن خطاب به محضر امام گفت که ما قبر را می‌شکافیم و بر پیکر دختر رسول‌الله (صل‌الله‌علیه‌وآله) نماز می‌خوانیم؛ اما امام (علیه‌السّلام) لباس‌های او را گرفت و فرمود: من از حق خود تنها به این دلیل چشم‌پوشی کردم که مبادا مردم از دین خود برگردند. به آن خدایی که جان علی (علیه‌السّلام) در دست قدرت او است، اگر به این قبرها دست‌اندازی کنید، زمین را از خون شما سیراب خواهم کرد. از این خیال صرف نظر کنید! سپس ابوبکر با ایشان ملاقات کرد و گفت: ‌ای اباالحسن! تو را به حق پیامبر(صل‌الله‌علیه‌وآله) و آن خدای بالای عرش سوگند می‌دهم که آرام شوی؛ زیرا ما از انجام دادن کاری که مورد پسند تو نیست خودداری می‌کنیم. امام علی (علیه‌السّلام) نیز لباس عمر را رها کرد و مردم پراکنده شده و به دنبال کارهای خود رفتند. 📚 | #بحارالأنوار، ج۴۳، ص۱۷۱ 💻 | eitaa.com/mowla_ali