⬇️ در ژوئن ۱۹۶۳، جان آرتور گترو ۱۸ ساله، در حالی که با خانوادهاش از ارتش ایالات متحده در آلمان غربی زندگی میکرد، مارگارت ویلیامز ۱۵ ساله، دختر کشیش دبیرستان آمریکایی، را مورد آزار و اذیت قرار داد(کُشتش).
🔸
او طبق قانون نوجوانان محاکمه و به ۱۰ سال زندان محکوم شد و در نهایت حدود پنج تا شش سال را در زندان گذراند و سپس به ایالات متحده بازگشت.
در اوایل دهه ۱۹۷۰، گترو در اطراف استنفورد ساکن شده بود، جایی که آشکارا زندگی میکرد - ازدواج میکرد، کارگری میکرد و حتی به طور داوطلبانه با پیشاهنگان پسر همکاری میکرد.
با این حال، در همین دوره، دو زن جوان در نزدیکی دانشگاه مورد آزار و اذیت قرار گرفتند: لزلی پرلوف، کارمند دفتر وکالت، در فوریه ۱۹۷۳ که با روسری خودش به قتل رسید، و جانت تیلور، دانشجو، در مارس ۱۹۷۴.
تنها یک سال بعد، در سال ۱۹۷۵، گترئو به جرم تجاوز جنسی به یک دختر ۱۷ ساله جستجوگر در شهرستان سن متئو محکوم شد(فقط محکوم به آزار و اذیت شد، نفهمیدن که خودش هم دختره رو به قتل رسونده)
اون شش ماه در زندان بود و دادستانها بعداً بر این محکومیت به عنوان بخشی از یک الگوی گستردهتر با هدف قرار دادن زنان جوان تأکید کردند.
سالها بعد، هم همسر سابق و هم دخترش (دخترخوندهاش) گفتند که از فهمیدن اینکه این آزار و اذیتها در همان سالهای زندگی با او رخ داده، شگفتزده شدند.
تا سال ۲۰۱۸ طول کشید و سرانجام مچش رو گرفتن، زمانی که پیشرفتها در شناسایی DNA گسترش یافت، DNA صحنه جرم در پرونده پرلوف هم به گترئو مرتبط شد...
آزمایشهای بیشتر اون رو به پرونده تیلور هم مرتبط کرد ...
در سال...