امشب؛ سه‌شنبه دوسال گذشت؛ دوسال است که یک ویروس تمام تعاملات ما را تحت شعاع قرار داده است. از جمله دیدارمان با خانواده شهدا که هر هفته با جمعی از دانشجویان در جوار خانواده‌ی یکی از شهدا برگزار می‌شد. همانند تمام برنامه‌ها محدود شد به فضای مجازی! اما این رسم دانشگاه شیراز در فضای مجازی ادامه یافت، با وجود محرومیت از دیدار حضوری، توفیق پیدا کردیم با خانواده شهدا از تمام کشور دیدار مجازی داشته باشیم، که در زمان حضوری این فرصت نصیب‌مان نمی‌شد. و در های رحمت و معرفت همچنان روی ما باز ماند؛ حتی گشوده‌تر از قبل... . یا رّبَّ اِنَّ لَنا فیکَ اَملا ً طَویلاً کَثیراً . ”هرگز ز سینه یادِ شهیدان نمی‌رود“