#هیوا اینکه چی حالم را خوب می‌کند و اینکه کی اندوهم را کم می‌کند، اهمیتی ندارد. حال ناکوک این‌ روزهای من، برآیند آگاهی و وجدانی‌ست که دارم و اینکه در ذهن و جان من این‌روزها بسامد سلول‌های اندوه، بیش از هر چیز دیگری‌ست را هیچ نوازش و آغوش و تلاش عاشقانه‌ای تسکین نخواهد بود. انگار چون چشمه‌ای خشکیده‌باشد و تو کوه را برای جوشش دوباره‌اش چلانده‌باشی! گاهی هزاران سفید هم حریفِ یک سیاه نخواهند بود، اگر پای وجدان و شعور و حقیقت در میان باشد ... بعضی اندوه‌ها برحق‌اند و در مواجهه با آن‌ها باید صبور بود و سکوت کرد و هیچ تلاشی برای رهایی از حصار مقدسشان نکرد. ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ