🔻سخت است دل کندن یک مادر آنهم از فرزندی که وجودش با رشادت؛مرادانگی؛جوانمردی؛وحدانیت و خداباوری عجین شده است... 🔻فرزندی که خود را فقط با ولایت و امام خویش معنادار میداند و خارج از این قاعده ثانیه ای زندگی نکرده است! 🔻وقت صحبت از ولی و ولایت که میشود هر رنگی که به خود گرفته می بازد در مسیر ولایت دیگر برایش اهمیتی ندارد خودش کیست!؟ اینجاست که سوال ها و جواب ها همه حول محور ولی میچرخد! 🔻ولایت ذوب کننده است هر که غرقش شد ذوب میکند: ▪️فکر دنیا را... ▪️فکر منصب را...! ▪️خطوری از خطورات ذهنی که من فلانم و بهمان را...! 🔻در مسیر ولایت که وارد شد تمام اینها دفن میشود زیر آن روحیه و حقیقتی که غرق در حقیقت ولایت شده است. 🔻اینجا دیگر من برایش معنا ندارد همه اش میشود او... 🔻البته گذشتن از اعتبارات برای کسی که اعتباری ندارد ارزش نیست گذشت وعبور از اعتبارات زمانی ارزش و منزلت پیدا میکند که تو خودت به تنهایی یک قبیله باشی و خودت را ذوب در ولایت کنی! قمر منیر بنی هاشم باشی و خودت را در مدار حسین معنا کنی... تنها یل نام آور قبیله بنی هاشم باشی اما یک عمر سر به زیر در محضر امام زندگی کنی عباس بن علی ابن ابی طالب باشی اما بزرگترین آمالت بشود  پناه شدن برای اهل حرم... 🔻عباس با زمزمه های ام البنین بود که عباس شد... 🔄ادب و بزرگی مادر به عباس رسید 🔄و خبر سربلندی عباس در امتحان ادب به مادر 🔻و برای یک مادر هیچ چیزی بهتر از اینکه فرزندش او را در محضر سید و مولای خودش سربلند وسرافراز کند نیست! 🚩عباس عباس شد... چون تربیت یافته مکتب مادری بود که بزرگترین سعادتش در زندگی؛خدمت به اهل خانه فاطمه بود... جای زهرا بعد زهرا مثل زهرا مادری هر چه مادر هست قربان چنین نامادری ⚜تقدیم به روح ملکوتی حضرت ام البنین سلام الله علیها و همچنین مادرانی که به تاسّی از این بانوی بزرگوار در دامان خود و تربیت کردند. 🚩هیئت یاحسین(ع)اصفهان 🆔 @NAGHARE_IR