این سه دقیقه از سخنان رائفی پور هم سرشار از بی دقتی است که اختصاراً عرض می شود: 1- می گوید إمرؤ القيس ( به کسر همزه درست است نه به فتح که رائفی پور میخواند) 70 سال قبل از پیامبر بوده. 📌 وفات امرؤ القيس تقریبا 30 سال قبل از پیامبر بوده است نه هفتاد سال. 2- می گوید شعر دنت الساعة و انشق القمر از امرؤ القيس است. 📌اشعار شعرای جاهلی از حیث اصالت، مورد بحث های فراوان است و کسانی مانند طه حسین خط بطلان بر اکثر آنها کشیده اند و آنها را ساخته شده بعد از اسلام میدانند. لذا یک محقق باید بر اساس تحقیق سخنرانی کند نه بر اساس شنیده ها و مطالعه از مصادر و منابع دست چندم. این شعر هم در هیچ نسخه دیوان امرؤ القيس وجود ندارد و سند مورد اعتمادی ندارد. جدای از اشکالات بلاغی موجود در آن که با جایگاه امرؤ القيس در ادب عربی سازگاری ندارد. 3- می گوید اقترب در عربی هفتاد معنی دارد! 📌 این هم از آن حرفهای جناب رائفی پور است که روشن نیست با استناد به چه استدلال یا مصدری از لغت عرب چنین گفته است. 4- می گوید بعد از نزول سوره قمر، یکی از مسلمانها این آیه یا سوره را بجای شعر امرؤ القيس بر کعبه آویزان کرد. 📌 مصدر این ادعا هم روشن نیست. در جامعه ای که مسلمین تحت شدیدترین شکنجه ها بودند چطور می شود تصور کرد آزادانه قرآنشان را بنویسند و بر کعبه آویزان کنند؟ 5- درباره معلقات سبع میگوید: هفت تا طناب بود که از آنها شعر آویزان میکردند! 📌 نمیدانم این بنده خدا وصف سبعه را بخاطر هفت طناب یا هفت چنگک میداند؟! تحقیقات موسسه مصاف و جناب رائفی پور این مقدار است که هفت را وصف تعداد طنابها و چنگکها میداند نه وصف تعداد شعرایی که شعرشان را به کعبه آویزان کرده اند!! [البته اینکه این اشعار به کعبه آویخته بوده اند هم قطعی نیست و برخی گفته اند بخاطر حضور و تعلق این اشعار در اذهان همه مردم بوده است که به معلقات مشهور شده است و عقیده به آویزان بودن این اشعار از کعبه، دلیل و شاهدی تاریخی ندارد] #آفت_بیسوادی @naghd_raefi