به اعتراف دکتر زرینکوب؛ حکیم ابوالقاسم فردوسی یک شیعه سینه سوخته بود.
دکتر زرینکوب، مورخ مشهور معاصر مینویسد:
فردوسی شیعی مذهب بود. از کودکی چنانکه خودش همه جا میگفت، به مهر حیدر (علیه السلام) پرورش یافته بود و مثل هر شیعهء اخلاص کیش دوست داشت تا پایان عمر این دوستی و خاکباشی را نسبت به علی و خاندان او (علیهم السلام) در درون جانش حفظ کند. علی (علیه السلام) برای فردوسی قهرمان رویاها بود. دلاوری، عدالت، دوستی و پارسایی حضرت علی (علیه السلام) نمونهای بود که او میپنداشت بدون آن ایران او، ایران پدرانش که از دست خلفا ستم دیده بود، و عمال خلفا آن را پاره پاره و آکنده از جور و خون و جنایت کرده بودند، نمیتوانست یه یک ایران تازه تبدیل شود. آیین شیعه که فردوسی را به تعبیر خودش خاک پای حیدر کرده بود، روح و ذهن وی را به دنیای پارسایی و قهرمانی میخواند و از برادرکشیها و ناجوانمردی هایی که امیران عصر، از بخارا تا گرگان، و از طوس تا بغداد به جان هم انداخته بود، بیزار میکرد.
📚منبع: نامورنامه درباره فردوسی و شاهنامه؛ دکتر زرینکوب؛ ص۴۹-۵۰-۵۲
☑️ @naghdeelhad