🔰من برای این آفريده نشده ام! 💠فَمَا خُلِقْتُ لِیَشْغَلَنِی أَکْلُ الطَّیِّبَاتِ، کَالْبَهِیمَةِ الْمَرْبُوطَةِ، هَمُّهَا عَلَفُهَا; أَوِ الْمُرْسَلَةِ شُغُلُهَا تَقَمُّمُهَا، تَکْتَرِشُ مِنْ أَعْلاَفِهَا، وَتَلْهُو عَمَّا یُرَادُ بِهَا، أَوْ أُتْرَکَ سُدًى أَوْ أُهْمَلَ عَابِثاً، أَوْ أَجُرَّ حَبْلَ الضَّلاَلَةِ، أَوْ أَعْتَسِفَ طَرِیقَ الْمَتَاهَةِ! ( اي عثمان بن حنیف) 🔷من آفريده نشده ام که غذاهاى پاکيزه (و رنگارنگ) مرا به خود مشغول دارد 👈همچون حيوان پروارى که تمام همّش علف اوست 🔷و يا چون حيوان رها شده (در بيابان و مرتع) که کارش جستجو کردن علف و پر کردن شکم از آن است 👈و از سرنوشتى که در انتظار اوست بى خبر است. 🔷(من آفريده نشده ام) که 💢بيهوده رها شوم 💢 يا تنها براى بازى و سرگرمى واگذارده شده باشم 💢يا سررشته دار ريسمان گمراهى گردم (و دیگران به واسطه من گمراه شوند) 💢و يا در طريق سرگردانى قدم بگذارم. http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7 #نامه_45 #تربیت_نفس