فَإِنِّي قَرِيبٌ ؛ من نزدیکم! - در تاریک ترین لحظه ی زندگی ؛ همان لحظه ای که اشک دیده را در بر گرفته و دل می‌سوزد و قلب ضربانش نامنظم است ، با اطمینان بر در همه ی خانه ها می‌رویم و به هر آغوشی پناه میبریم تا شاید آرامش پیدا شود ، تا شاید گره باز شود . درست همان زمانی که رانده و مانده شدیم یادمان می‌افتد خدایی داریم و با تردید او را میخوانیم! به راستی موجودات عجیبی هستیم ، دم از معرفت میزنیم ولی هنوز معرفت و راه و رسم اش را نمی‌شناسیم . . . - ویرانه دل را فقط خدا می‌تواند سامان دهد! خدایی که گفت : [ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ؛ دعای دعاکننده را به وقتی که مرا می‌خواند پاسخ می‌گویم ] - یا الله "! 🌙