مساله يك نماز شب مجموعاً يازده ركعت مي باشد كه ده ركعت آن هر دو ركعت به يك سلام خوانده مي شود و يك ركعت به يك سلام. هشت ركعت از يازده ركعت را بايد به نيّت نماز شب و سپس دو ركعت ديگر به نيّت نماز شَفع و آنگاه يك ركعت نماز وَتر، كه با فضيلترين نماز شب، نماز وَتر و شَفع است و دو ركعت شَفع برتر از وَتر است. مساله دو نافله شب پيش از نماز صبح خوانده مي شود. و وقت آن بعد از گذشتن از نصف شب، به مقدار خواندن يازده ركعت نماز شب است. ولي احتياط آن است كه قبل از فجر اول نخوانند، مگر آن كه بعد از نافله شب بلافاصله بخوانند، كه در اين صورت مانعي ندارد. مساله سه براي نماز شب مي توان به نماز شَفْع و وَتر اكتفا كرد، بلكه هنگام تنگي وقت مي توان تنها به نماز وتر اكتفا نمود. مساله چهار وقت نماز شب از نيمه شب (ساعت 12 نيمه شب) تا فجر صادق است. و هنگام سحر از ساير مواقع بهتر (پُر فضيلتتر) است و تمامي ثلث آخر شب سحر محسوب مي شود. و افضل از آن خواندن نماز شب نزديكي هاي سحر خوانده شود. مساله پنج جايز است انسان نماز شب را نشسته بخواند حتي در حال اختيار. ولي اگر مي خواهد نشسته بخواند بهتر آن است كه هر دو ركعت نشسته را يك ركعت ايستاده حساب كند. بنابراين بايد هشت بار دو ركعت نشسته و هر دو ركعت به يك سلام كه جمعاً شانزده ركعت مي شود به نيت نماز شب بخواند و دوباره دو ركعت هر دو ركعت به يك سلام به نيت نماز شفع و دو بار يك ركعت هر يك ركعت به يك سلام به نيت نماز وتر، ولي در حال اضطرار و مريض همان يازده ركعت كفايت مي كند. مساله شش مسافر و كسي كه براي او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، ميتواند آن را در اول شب بجا آورد. مساله هفت جواني كه مي ترسد خواب بماند و نماز شب از او فوت شود مي تواند نماز شب را پيش از نيمه شب (ساعت 12 نيمه شب به بعد) بخواند. مساله هشت كساني كه براي خواندن نماز شب بعد از نيمه شب عذري دارند مانند پير مردان و يا كسي كه از سرد شدن هوا مي ترسد و يا از جنب شدن در خواب مي ترسد … مي توانند نماز شب را قبل از نيمه شب بخوانند. مساله نه خواندن سوره در ركعتهاي نماز شب لازم نيست و مي تواند فقط به خواندن سوره حمد اكتفا كند. (گرچه با سوره فضيلت ديگري دارد) هم چنين قنوت در ركعتهاي دوم مستحب است و مي تواند بدون قنوت بخواند. مساله ده نماز وَتر يك ركعت است و مي شود آن را بدون قنوت به جا آورد. مساله يازده لازم نيست همه يازده ركعت را در يك مجلس بخواند، بلكه مي تواند در دو سه نوبت بخواند، بلكه تفريق افضل است، همان طور كه رسول خدا تهجد مي كرد. مساله دوازده مستحب است كه نماز شب را بلند بخواند تا اگر از خانواده اش كسي مي خواهد براي به نماز شب برخيزد بيدار شود. بديهي است كه استحباب بلند خواندن نماز شب در جايي است كه امن از ريا و سُمعه باشد و اگر خداي ناخواسته خوف ريا و سُمعه در بلند خواندن باشد بايد آهسته بخواند. مساله سيزده بعد از فراغ از نماز شفع خواندن دعاي «الهي تعرض لك في هذا الليل المتعرضون …» مستحب است كه در مفاتيح در اعمال شب نيمه شعبان آمده است. مساله چهارده مستحب است كه انسان در قنوت آن از خوف خدا گريه كند و اگر گريهاش نيايد تباكي كند؛ يعني انسان حالت گريه را به خود بگيرد. مساله پانزده مستحب است در قنوت نماز (وتر) براي چهل تن، از مؤمنان چنين دعا (كه كسي كه براي چهل مؤمن دعا كند دعايش مستجاب ميشود) كند: (اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِفُلان) و به جاي كلمه (فلان) مؤمني را نام ببرد. و مستحب است، در قنوت، هفتاد بار استغفار كند، در حالي كه دست چپ خود را بلند نموده و با دست راست، استغفار را ميشمارد: (اَسْتَغْفِرُاللهَ رَبّي وَ أتوبُ إلَيْهِ) گرچه صد بار بهتر است. همچنين مستحب است، هفت بار بگويد: (هذا مَقامُ العائِذِ بِكَ مِنَ النارِ) و سيصد بار بگو: (اَلْعَفْو) و اگر كلمات (اَلْعَفْو) را به يكديگر متصل كند بهتر است، و آخر كلمه را به فتحه بخواند: (اَلْعَفْوَ اَلْعَفْوَ اَلْعَفْوَ …). مساله شانزده مي توانيد در قنوت نماز وَتْر با استفاده از تسبيح يا (با انگشت دست راستتان) چهل مؤمن را به اينگونه دعا كنيد: مثلاً ( اللّهمَّ اغْفِرْ لِرُوح الله الخميني و …). مساله هفده در نماز مستحب، شك ميان ركعت اول و دوم، نماز را باطل نمي كند و نمازگزار مي تواند تصميم بر هر كدام بگذارد. مساله هجده انجام كم و زيادهاي اشتباهي در نماز مستحب، سجده سهو ندارد. مساله نوزده مي توان نماز شب را كوتاهتر و خلاصه تر نيز خواند به اين صورت: دو ركعت به نيت شَفع و يك ركعت به نيت نماز وَتر يا اينكه فقط به يك ركعت نماز وتر اكتفا كرد. مساله بيست براي نمازهاي واجب، بهتر است انسان به مسجد برود ولي در باره نوافل، چنين دستوري نيست. (اين سادهگيريها براي تشويق افراد به اين عبادتهاي سازنده است. حتي اگر نماز مستحب را كسي در وقتش نتوانست بخواند، قضاي آنرا ميتواند انجام د