هوا تاریک و راه آسمان ها باز.... گوش هایی برای شنیدن حرف های در گلو مانده...💔 حرف ها و درد ودل های خاک خورده.... شاید امشب فرصتی باشد برای باز کردن صندوقچه دل... برای اقرار و ناز و نیاز... برای اقرار به دلتنگی اقرار به نبودن های پشت سر هم اقرار به بی وفایی گفتن حرف هایی که برای اهل زمین قابل گفتن نیست.. فقط باید مخاطبت خدا باشد تا قضاوت نشوی... بی مهری نبینی... سرزنش نشوی... و آغوشی که همیشه باز است... و ندایی که همیشه تو را میخواند... یا عبادی...! ای بندگانم...