💠مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: 🍃🍂 خدا به انسان، روزی کندکه کاری را که علم ندارد اقلاً آهسته انجام دهد، مثل آدم بیچاره، خدا به فعلِ چنین کسی برکت می‌دهد. اگر نسبت به کاری علم نداری و اجتماع هم دارد می‌رود و شما هم داری می‌روی، کمی ملایم راه برو. خداوند آن کار شما را علیرغم نداشتنِ علم، بابرکت قرار می‌دهد. گفت کمی آهسته رفتم، کارم را با برکت قرار داد. علم نداشتم که دارم درست راه می روم، اما این قدر بود که ملایم راه رفتم و حریص نبودم و در عملم نشانه‌ علم نبود. زیرا کسی که علم دارد ممکن است کار را خیلی سریع انجام دهد. ولی من که انجام دادم مثل کسی بود که علم نداشت و در حالِ به جا آوردنِ عمل بود. آن را خدا با برکت قرار می‌دهد و در آن فواید بسیار می‌گذارد. می‌گوید بنده من جوری راه می‌رود گویی دارد میان خوف و رجاء راه می‌رود. یعنی نه امید دارد که کارش صحیح است، نه دانسته است که کارش صحح نیست. مانند عبدی است که فقط فرمان می‌برد. میان بیم و امید است. بلکه می‌شود گفت نه رجاء دارد و نه خوف. از بس که دارد نفسِ فعل را به جا می‌آورد. @NASEMEBEHESHT 🌸 با ارسال مطالب درثواب انها سهیم باشید 🌹 #کپی_مطالب_با_لینک_کانال