ایةالله بهجت (ره) ایةالله مجتهدی (ره)
✅ عاشقانه شهدایی🌹 ♥️🍃 #رمان_یادت_باشد... 🍃♥️ 🌹🍃شهید سیاهکالی به روایت همسر🍃🌹 🍃قسمت24 باعمه
✅ عاشقانه شهدایی🌹 ♥️🍃 ... 🍃♥️ 🌹🍃شهید سیاهکالی به روایت همسر🍃🌹 🍃قسمت25 درست مثل یک کلیپ آموزشی،بیش ازسی بارآن فیلم رانگاه کرد،طوری که کامل چم وخم کاررایادگرفت.بقیه ی مرغ هاراحتی خیلی حرفه ای تروسریع ترازمن پاک کرد. شام راکه خوردیم،طبق معمول نگذاشت مادرم ظرف هارابشوید.گفت:"من وفرزانه میشوریم.کنارظرف شستن حرفامونم میزنیم."من ظرفهارامیشستم وحمیدآنهاراآب میکشید.این وسط گاهی ازاوقات شیطنت میکردوروی سروصورتم آب می پاشید. به حمیدگفتم:"میدونی آرزوی دوره ی نامزدی من چیه؟"،باخنده گفت:"چیه؟نکنه برای اون شش میلیون نقشه کشیدی؟"گفتم:"اون که نیازبه نقشه کشیدن نداره. حمیدآقاهرچی داره مال منه،من هم هرچی دارم مال حمیدآقاس."گفت:"حالابگوببینم چیه آرزوهات.کنجکاوشدم بشنوم." گفتم:"اولین آرزوم اینه که ازدانشگاه تاخونه قدم بزنیم وباهم باشیم.دومی هم اینکه باهم تابالای کوه میلداربریم. من اون موقع که کوچکتربودم باداییم تاپای کوه رفتم،ولی نشدبالابریم."حمیدگفت:"خوشم میادآدم قانعی هستی ها،آرزوهای ساده ای داری.دانشگاه تاخونه روهستم،ولی کوه روقول نمیدم،چون الان شده بخشی ازپادگان ومحل کارما.سخت اجازه بدن که بخوایم بریم بالای کوه." خداحافظی مان داخل حیاط نیم ساعتی طول کشید.حمیدگفت:"فردامرخصی گرفتم برم سنبل آباد.میخوایم باغ گیلاسمون روبیل بزنیم.بابادست تنهاست،میرم کمک کنم."گفتم:"توروخدامراقب باش.من همیشه ازجاده الموت میترسم.آهسته رانندگی کنید.هروقت هم رسیدین به من زنگ بزن." ساعت ده صبح تازه مشغول مروردرسهایم شده بودم که حمیدپیام داد:"صبح آلبالوییت بخیر!"حدس زدم که ازسنبل آبادکناردرخت های آلبالووگیلاسشان پیام میدهد.ازقزوین تاسنبل آبادهفتادکیلومترراه بود؛ روستایی درمنطقه ی الموت،بسیارسرسبز،کنارکوه های زیبایی که اکثراوقات بلندی کوه هاداخل مه گم میشد.خانه ی پدری حمیدداخل این روستاکناریک رودخانه ی باصفاست. تماس که گرفتم،متوجه شدم حدسم درست بوده است.بعدازاحوال پرسی گفت:"ببین فرمانده،این درخت بزرگ آلبالویی که کنارش وایستادم مال شماست. کسی حق نداره به این درخت نزدیک بشه."من رابه القاب مختلف صدامیزد.من پیش دیگران حمیدصدایش میکردم،ولی وقتی خودمان بودیم میگفتم حمیدم!دوست داشتم به خودش بقبولانم که دیگرفقط برای خودش نیست؛برای من هم هست!سرشوخی رابازکردم وگفتم:"پسرسنبل آبادی،ازکی تاحالامن شدم فرمانده؟"خندیدوگفت:"توخیلی وقته فرمانده ای،خبرنداری." اولین تماسمان پنجاه وهفت دقیقه طول کشید!پشت گوشی شنیدم که برادرش اذیتش میکردوبه شوخی گفت:"حمید!تودیگه خیلی زن ذلیلی!آبروبرای مانذاشتی!"حمیداحترام بزرگ تر بودن برادرش راداشت.چیزی به حسن آقانگفت،ولی به من گفت:"من زن ذلیل نیستم،من زن شهیدم!من ذلت زده نیستم!"مرامش یک چیزی مثل همان دیالوگ فیلم"فرشته هاباهم می آیند"بود:"مردبایدنوکرزن وبچه اش باشه." ازسنبل آبادکه برگشت،کلی گردووفندق آورد.یک پارچه وسط آشپزخانه انداخته بودیم ومشغول شکستن گردوهابودیم که به حمیدگفتم:"عزیزم!اگه یه چیزی بگم ناراحت نمیشی؟"گفت:"نه بابا!راحت باش"گفتم:"میشه این دفعه که رفتی سلمونی،ریشاتواون مدلی کوتاه کنی که من میگم؟دوست دارم مدل محاسن وموهاتوعوض کنی. "گفت:"چه مدلی دوست داری بزنم؟ماشین اصلاح روبیارخودت بزن،هرمدلی که می پسندی."گفتم:"حمید،دست بردار!حالامن یه حرفی زدم،خودم بلدنیستم که.خراب میشه موهات."گفت:"خودم یادت میدم چطورباماشین کارکنی.تهش این میشه که موهام خراب بشه میرم ازته میزنم!"گفتم:"آخه من تاحالااین کاررونکردم حمید. "جواب داد:"اشکال نداره،یادمیگیری!ظاهروتیپ همسربایدبه سلیقه ی همسرباشه!" آن قدراصرارکردکه دست به کارشدم.خودش یادم دادچطورباماشین کارکنم. محاسن وموهایش رامرتب کردم.ازحق نگذریم چیزبدی هم نشده بود؛تقریباهمان طوری شده بودکه دوست داشتم.ازآن به بعدخودم کف اتاق زیراندازونایلون می انداختم وبه همان سلیقه ای که دوست داشتم موهایش رامرتب میکردم. تقریباهرروزهمدیگررامیدیدیم.خیلی به هم وابسته شده بودیم.یاحمیدبه خانه ی مامی آمد،یامن به خانه ی عمه میرفتم یاباهم میرفتیم بیرون.آن روزهم طبق معمول نزدیک غروب ازخانه بیرون زدیم. پاتوق اصلی ما"بقعه ی چهارانبیاء"بود؛مقبره ی چهارپیامبرویک امامزاده که مرکزشهرقزوین دفن شده اند.آن قدررفته بودیم که کفشدارآنجامارامیشناخت.کفش هایمان رایک جا میگذاشت. &ادامه دارد... ❌❌کپی رمان بی اجازه ممنوع❌❌ ♥️🔅سلامتی (عج)صلوات🔅 •┈┈••✾❀🌺❀✾••┈┈• 🔅نسیـــم بهشـــت 🔅 @nasemebehesht