الصّادق (علیه السلام)- أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ هَذِهِ الْآیَهًِْ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوب فَقَالَ فَرِیضَهًٌْ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ أَنْ یَقُولَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِهَا عَشْرَ مَرَّاتٍ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیر. - همانا از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی معنای آیه که خدای عزّوجلّ می‌فرماید: پیش از طلوع آفتاب و پیش از غروب تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور. (ق/۳۹) پرسیده شد. فرمود: «لازم است بر هر فرد مسلمان که پیش از سرزدن آفتاب ده‌بار و پیش از غروبش ده‌بار بگوید: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْملْکُ وَ لَهُ الحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیر». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۲۹۴ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۲۳/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۲۸؛