‍ در برخى احاديث از شعبان به سيد و سَرور ماه‌ها تعبير شده است. در صلواتي که مستحب است هر روز هنگام ظهر خوانده شود، چنين مي‌خوانيم: وَ هَذَا شَهْرُ نَبِيِّكَ سَيِّدِ رُسُلِكَ شَعْبَانُ الَّذِي حَفَفْتَهُ مِنْكَ بِالرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَان؛5 ( وسائلالشيعه، ج ۸، ص 492.) يعني ماه شعبان ماه نبي تو است که آقاي همة مرسلين است و ماهي است که به رحمت و رضايت الهي پيچيده شده است. نبي اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: «شعبان ماه من است. ملائکة آسمان‌ها احترام اين ماه را کاملاً رعايت مي‌کنند و ماهي است که در آن رزق‌ها توسعه پيدا مي‌کند». علت نامگذاري اين ماه به شعبان اين است که از راه‌هاي مختلف در ارزاق توسعه داده مي‌شود؛ چه رزق جسماني چه رزق روحاني. مخصوصاً روزي معنوي که در اين ماه از شعب مختلف عنايت مي‌شود. 185/م/96 🔻 كانال رسمي آيت الله ناصري @Naseri_ir