در بین اصحاب کربلا هیچ فرد ضعیفی وجود ندارد. نوجوان سیزده‌ساله، لباس رزم می‌‌پوشد و در مقابل آن همه دشمن با شمشیرهای برهنه می‌‌رود، با اینکه حالت جنگجوهای سابق و شمشیرهایشان ترسی داشته که هر کسی نمی‌‌توانسته در مقابل آن‌ها دوام بیاورد. آن نوجوان در خطاب به دشمن می‌گوید: امیری حسینٌ و نِعمَ الأمیر. (رک: مناقب آل أبي طالب عليهم السلام، ج‌‌4، ص104) این کلام، بلندی فکر را می‌رساند. ادامه دارد...