💠 ماجرای سرودن یک شعر معروف سرّ نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود 🔹 #قادر_طهماسبی سراینده آن می‌گوید: این شعر را در سال ۶۹ سرودم، آن روز‌ها برایم گرفتاری پیش آمده بود. مقیم آستان حضرت #ثامن_الجج (علیه السلام) بودم که آقای اکبرزاده مشهدی را که مداح اهل بیت و از دوستان حضرت آقا بود را دیدم. او از من شعری درباره حضرت زینب (سلام الله علیها) خواست. سرم را پایین انداختم گفتم #شعر دارم، اما نه به صورت مستقل. گفت: بعدا می‌آیم و شعری از شما می‌گیرم. 🔹 آن لحظه دلم گرفت و احساس #شرمندگی کردم. برای زیارت به آستان #امام_رضا (علیه السلام) رفتم در حالی که خیلی ناراحت بودم. #زیارت که تمام شد داشتم می‌آمدم بیرون که این مصراع «سرّ نی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود/ کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود» در دلم افتاد. 🔹 زمزمه کنان و با حال خوشی بیرون آمدم که تلفن زنگ خورد و ما به تهران خوانده شدیم وبقیه شعر را در طول مسیر در #قطار نوشتم که البته آنطورکه بیت اول بود، نشد و من هنوز ناراحتم که چرا آن لحظه #تلفن زنگ خورد و من نتوانستم با همان حال و هوای خاص شعرم را به پایان ببرم. 🔹 حالا هروقت که به این شعر فکر می‌کنم به ذهنم می‌رسد که بیت اول شعر #القای_حضرت ثامن الجج (علیه السلام) بوده و علت استقبال از این #بیت و معروفیتش هم همین است. 🌺🌺 نشر فضائل اهل بیت https://eitaa.com/joinchat/2062418427C4e6c91f177 🆔 @nashre_fazael