لکنت زبان 🔶🔶🔶🔶 زبان نخبگان ما برای یاری کشور در توضیح افتخاراتش الکن است، این به صورت طبیعی در جامعه سرریز می‌شود و احساس ناامیدی فراگیر دلایل زیر این لکنت را ریشه یابی می کند: 🔰🔰 ۱. حوزه و دانشگاه به لحاظ مبانی اعتقادی، با حرکت توفنده و جهانی انقلاب، فاصله دارد. علوم انسانی دانشگاه ما، ترجمه زیست بوم فرهنگ دیگری غیر از ایران است و نظام آموزشی حوزه، طلبه را برای مسائل امروز جامعه آماده نمی کند. داروی شفابخش، رجوع به مکتب علمی امام است. 🔰🔰 ۲. در سبک زندگی نخبگان ما، اتصال به مراکز و جریانات و افراد پیشران کشور وجود ندارد، چشم نعمت بینمان، معیوب شده است و تنها عقب ماندگی هامان را می بینیم. باید فردو و نطنز را از نزدیک دید، نفس گرم فخری زاده و روایت زحماتش برای هسته ای را باید نوش جان می کردیم، کاظمی آشتیانی و رویان را، خانواده های شهداء، مجاهدان عرصه تولید ملی و... این لیست را اصلا تکمیل کنیم. 🔰🔰 ۳. باور نداریم، مردم کشورمان و الگویی که مشغول ساختش هستند، دشمن دارد و طرح دشمن برای زمین زدن این حرکت را نمیدانیم. داستان شیطان و فریب آدم را در قرآن بخوانید که چه طور انسان را با غفلت از خود زمین میزند. 🔰🔰 ۴. ارتباط دائم و مستمر خود را با مردم حفظ نداریم. حقایق جامعه را باید در بستر این ارتباط رصد کنیم و اسیر فضای رسانه ای، جوگیر نشویم. 🔰🔰 ۵. سبک عدالت خواهی ای که نه تکمیل کننده طرح دشمن باشد و نه محافظه کار و ماله کش را بلد نیستیم و دائم اسیر افراط و تفریط هستیم، در این جهت، سبک عدالت خواهی رهبری قابلیت تحلیل و پی گیری دارد. @tamardom