🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 [ وَ] باذِلاً لِلْمَجْهُودِ، طَويلَ الرُّكُوعِ وَالسُّجُودِ. و بكار برنده تمام سعى و كوشش خود بودى. داراى ركوع و سجود طولانى بودى. زاهِداً فِي الدُّنْيا زُهْدَ الرَّاحِلِ عَنْها، ناظِراً إِلَيْها بِعَيْنِ الْمُسْتَوْحِشينَ مِنْها، و نسبت به دنيا بى‏ اعتنا و بى‏ رغبت بودى، همچون كسانى كه مى‏ خواهد آن را رها كند و از آن كوچ كند و همواره به آن به ديده وحشت‏ زدگان مى‏ نگريستى. آمالُكَ عَنْها مَكْفُوفَةٌ، وَهِمَّتُكَ عَنْ زينَتِها مَصْرُوفَةٌ، از آرزوهاى دنيويّت دل كنده، و همّت تو از زينت‏ هاى آن رو گردان شده.