✅ فياض لاهيجي در ابيات ديگري اندوه خود از رحلت استاد را چنين نمايانده است: سنگی به تازه دست سپهرم به شیشه زد کز وی تمام روی زمین شیشه‌پاره‌هاست بر جانم از مصیبت استاد من رسید دردی که بر دل علی از فقد مصطفاست خالی نبودم ار چه دمی از مصیبتی آنها جدا و این غم دندان‌شکن جداست استاد من که هم اب و هم رب معنویست تا حشر اگر پرستش خاکش کنم رواست او بود جان و من به مَثَل قالبی ازو رفتست جان و قالب بی‌جان همی بجاست https://eitaa.com/nasimehekmat