او میدانست بنده‌اش خسته می‌شود، ساکت میشود؛😔 پس ماهی را قرار داد تا در اولین فرازِ دعای واردۀ آن صدایش کنیم و بگوییم؛ «يَا مَنْ يَمْلِكُ حَوائِجَ السَّائِلِينَ، وَيَعْلَمُ ضَمِيرَ الصَّامِتِينَ» 🤲 ای آنکه از حالِ منِ ساکت خبر داری... سپس این غمِ تلنبار شده را که دید ، با تمامِ عظمتش آغوش وا کرد و فرمود؛ «أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي» من همنشینِ کسی هستم که با من بنشیند.🩷 گویا قصدِ آن را دارد تا مزّه‌ی بهترین رفاقتِ عالم را به ما بچشاند ، تا به ماه رمضان که رسیدیم در فراز «یا رفیق من لا رفیق له» گریان شویم و با «زبانِ صدق» به این حقیقت معترف شویم که رفیق یعنی تو.✨️ و آدمی باید رنگِ رفیقِ خویش را به خود بگیرد و گرنه چه رفاقتی... چه گریه‌ای...🦋 اَین‌رَجبیون؟!