✅ معنای «دهقان» در زبان عربی در نامه ۱۹ نهج‌البلاغه می‌خوانیم که حضرت به کارگزار خود می‌فرمایند:‌ «فَإِنَّ دَهَاقِینَ أَهْلِ بَلَدِک شَكَوْا مِنْک» 🔷 در فارسی «دهقان» به معانی «کشاورز» و «صاحب و رئیس ده» می‌باشد. (فرهنگ دهخدا / واژه دهقان) این کلمه در اصل «دهگان» بوده که در عربی به «دهقان» تغییر پیدا کرده است و در فارسی نیز به مرور «دهقان» بر سر زبان‌ها استفاده شده و مانده است. 🔶 در عربی نیز این کلمه به معانی فارسی‌اش به‌کار می‌رود. اما گاهی «دهقان» به معنای‌ «ایرانی» استفاده می‌شود. چه کشاورز و اهل روستا باشد و چه‌ نباشد. به‌نظر می‌رسد علت این نوع نام‌گذاری به این خاطر بوده است که ایرانیان ساکن عراق غالباً ساکن شهر‌های کوچک بوده‌اند و بیشتر‌ آنها کشاورز بوده‌اند. از آن پس به هر ایرانی «دهقان» گفته شده است و این معنا به مرور در زبان فارسی نیز به‌کار رفته است. مانند این ابیات در شاهنامه فردوسی: از ایران و از ترک و از تازیان / نژادی پدید آید اندر میان نه دهقان، نه ترک و نه تازی بود / سخن‌ها به کردار بازی بود با این توضیحات به‌نظر می‌رسد که ترجمه عبارت نامه ۱۹ این‌گونه بهتر‌باشد: فَإِنَّ دَهَاقِینَ أَهْلِ بَلَدِک شَكَوْا مِنْک: پس همانا ایرانیان ساکن شهر تو شکایت کرده‌اند از تو 🆔 @nasretooba