🚨 *اگر مذاکره نباید و نشایدچرا پالس مذاکره می فرستید؟!* 🔹آقای ربیعی سخنگوی دولت امروز گفت "مذاکرات برجام، از دیدگاه ما اساسا تمام شده است. تنها مسئله باقی مانده، بازگشت همه طرف‌ها به تعهدات‌شان مطابق توافق انجام گرفته است؛ این موضوع پیچیده‌ای نیست". ♦️آقای ظریف وزیر خارجه هم امروز دو توییتی به زبان عربی نوشتت "برخی کشورهای همسایه از غرب درخواست کرده‌اند که بخشی از روند مذاکره با ایران باشند. ما با غرب در خصوص منطقه مذاکره نمی‌کنیم. مشکل اصلی، مداخله های آنان است". 🔹بسیار خب! اگر برجام، توافق منعقده است و مذاکرات پایان یافته، و اگر با غربِ مداخله گر درباره منطقه مذاکره نمی کنیم -که هر دو، حرف درستی است- پس آقایان روحانی و واعظی و ظریف و ربیعی و آشنا و...، چرا چند هفته است پالس مذاکره برای بایدن می فرستند و به منتقدان ناسزا می گویند؟! ♦️دو دولت اوباما و ترامپ، برجام را زیر پا گذاشتند و اجرا نکردند. بایدن نیز، هم پیاله اوباما و معاون وی بوده است و قطعا تحریم های نفتی و مالی و بانکی را بر نخواهد داشت. او اگر بخواهد به برجام برگردد، باید تحریم های ویزا، آیسا، سیسادا و کاتسا را لغو کند. اما نه می خواهد و نه می تواند. 🔹بنابراین، مشکل آمریکا، نه مذاکره، بلکه بی ارادگی برای انجام تعهدات است. یا اگر درست تر بگوییم، قصد او از برجام، تداوم فشار و محدود کردن قدرت مانور ایران است، و نه کاستن از فشار تحریم ها. این واقعیت را باید فهمید. ✍ محمد ایمانی 💥اصرار متولی برنامه ریزی بر انتشار داده های گمراه کننده 🔹آقای نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی است؛ جایگاهی که باید مبتنی بر داده های دقیق اقتصادی، برای کشور برنامه ریزی کند و لایحه بودجه تدوین نماید. ♦️دبیر کل حزب اعتدال و توسعه اما غالبا از موضع سیاسی کار دو آتشه رفتار کرده و نه رئیس سازمان ملی برنامه و بودجه. 🔹نوبخت در سه ماه اخیر دو موضع خلاف واقع و ضد منافع ملی داشت؛ یکی سوم شهریور امسال که مدعی شد "در اثر شدید ترین تحریم ها حتی نمی توانیم یک قطره نفت بفروشیم". ♦️و دوم، زمانی که لایحه بودجه سال آینده را با درآمد های خیالی (مبتنی بر مذاکره دوباره با آمریکا!) و فروش 2/3 میلیون بشکه نفت در روز تدوین کرد. این رویکرد قطعا کسری بودجه بزرگی را پدید می آورد. گویا دولت، که دوره اش مرداد ماه تمام می شود، دغدغه ای درباره بدهکار کردن دولت جدید ندارد. 🔹ایراد دو موضع نوبخت کجاست؟ آن روز که او مدعی شد حتی یک قطره نفت نمی توانیم بفروشیم و مردم را ترساند، گزارش های متعدد داخلی و خارجی حاکی از این بود که ایران توانسته تحریم ها را دور بزند و ظرف چند ماه پیاپی، 1/5 میلیون بشکه نفت در روز بفروشد. ♦️دروغ نوبخت بلافاصله مورد استقبال رسانه های غربی قرار گرفت تا ضربتی را که در کف میدان خورده بودند، با تحریف و ارعاب رسانه ای (به مدد آقای نوبخت) جبران کنند! 🔹اما همان کسی که این سخنان را گفته بود، دو سه ماه بعد، لایحه بودجه شلخته و سیاست زده ای نوشته، که اتکای اصلی درآمدی اش (با 46 درصد افزایش) بر پیش بینی فروش دو برابری نفت نسبت به بودجه امسال، (2.3 میلیون بشکه در روز) است. آن هم مبتنی بر این آدرس غلط که بر خلاف خطوط قرمز، با بایدن مذاکره می کنند! ♦️شاید هم با این بهانه خواسته اند، مذاکره را مشمول شگرد "راه بینداز و جا بینداز بکنند"، چنان که در ماه های قبل از اعلام توافق برجام کردند و روزنامه های شان هر روز از قول مدیران دولتی و سیاسیون تیتر می زدند خسارت هر روز تاخیر در اجرای توافق، چند صد میلیون دلار یا چند هزار میلیارد تومان است! 🔹تا وقتی مدیریت های فنی و اقتصادی، در اختیار عناصر سیاسی کار و مذاکره بازی است که حتی سیاست خارجی و بودجه نویسی را هم به چشم اهرم انتخاباتی و گروکشی سیاسی می بینند، آیا می توان امید به برنامه ریزی خردمندانه و ملی داشت؟! رفتار های ضد برنامه ای که موجب نابسامانی می شود، از سر نادانی است؟ لجاجت است؟ یا...؟ ✍ محمد ایمانی