دعای دهم صحیفه سجادیه، از دعاهای صحیفه سجادیه امام سجاد(ع). این دعا در ۶ فراز تنظیم شده و موضوع اصلی آن پناهبردن به خداوند است.در فرازی از این مناجات آمده است: «الهی، شیطان، ما را چون در نافرمانیات او را همراهی کردیم سرزنش میکند، پس بر محمد و آلش درود فرست و اکنون که شیطان را به خاطر تو واگذاشتیم و از طرف او به سوی تو روی آوردیم، او را به سرزنش ما شاد مکن»
آموزههای دعا
بخشش خداوند از سر فضل و عذابِ او از سر عدل است.
امام سجاد(ع) از خداوند میخواهد با احسان و فضلش با بندگان برخورد کند نه با عدلش.
خداوند قبول دعای درماندگان را بر خود واجب کرده و رفع گرفتاری گرفتاران را به ایشان وعده داده است.
شبیهترین چیزها به خواسته خداوند و سزاوارترین کار به بزرگواری او، رحمتش بر کسی است که از او رحمت خواهد و به فریاد رسیدن کسی است که به او فریاد آورده است.
شیطان آدمی را برای نافرمانی از خداوند سرزنش میکند و از سرزنش انسان، شادمان میشود.