صَبر را مَعنا و مَفهُومی بِه نامِ زِینَب اَست اِحتِرامِ عِشق هَم از اِحتِرامِ زِینَب اَست شَهرِ بی مِیخانِه و ساقی نَباشَد شَهرِ عِشق نَشئگانِ عِشق را مَستَی زِ جامِ زِینَب اَست فَرش را تا عَرش پِیمُودَن نَه کارِ هَر کَسی اَست اِین مَسافَت هَر چِه باشَد زِیرِ گامِ زِینَب اَست کِیست زِینَب، عِلمِ اوّل عِلمِ آخَر پِیشِ اوُست مَتنِ عاشُورا مَدَوّن با پَیامِ زِینَب اَست کِیست زِینَب دَر صَوابِ شاهِدانِ حَق شَرِیک ثَبت دَر اَسنادِ عاشُورا سَهامِ زِینَب اَست عِشق یَعنی سَرفَرازی، سَر شِکستَن پِیشِ یار شِیوِهک از سَر گُذَشتَن دَر مَرامِ زِینَب اَست دَستهایَش بَستِه سَر بِشکَستِه می غُرّد چُو شِیر وَحشَتِ حُکّام جُور از اِنتِقامِ زِینَب اَست بُغضِ زِینَب دَر گلُو یَعنی مُهِیبِ اِنفِجار اِنفِجارِ نَسل ها با اِهتِمامِ زِینَب اَست می زَند فَریاد، فَریادّی که حِیدَررگُونه اَست اِزدِحامِ اَهلِ کُوفِه از کَلامِ زِینَب اَست داورَی بِنگر که دَر بِیدادگاهِ شَهرِ شام با حُسین هَم دَست گشتَن اِتّهامِ زِینَب اَست مُشت را کردِه گِرِه با هِیبَت و اِحساس گُفت اَین حُسین فَرماندِه عالَم اِمامِ زِینَب اَست گر چِه جایِز نِیست از بَهرِ زَنان اَمرِ جَهاد چادِر و پُوشِش نَمادِی از قِیامِ زِینَب اَست اِفتخارِ می دانی زِ چِیست اِفتخارِ او هَمیِن بَس که غُلامِ زِینَب است گر چِه بِینِ بانُوان زَهرا مَقامِ اوّل اَست بَعدِ زَهرا رُتبهء بَرتَر تَمامِ زِینَب اَست 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷