هدایت شده از دعوت به بهشت
به نام الله و به یاد الله. سلام به شما پدرها ، مادرها و معلمان عزیز! درباره ی شیوه ی حضور در فضای معنوی در دعوت به نماز با هم گفت وگو می کردیم. آقا امیرالمومنین فرمودند: قلب گاهی اوقات پذیرش دارد، گاهی اوقات ندارد. حضور در فضاهای معنوی پذیرش قلب را بالاتر می برد و انگیزه های دین داری را افزایش می دهد حضور در این فضاها، افکار ما را معنوی می کند و اگر این حضور مداوم باشد، این افکار معنوی؛ گفتار، رفتار، عادت و شخصیت معنوی تولید می کند. پس اگر می خواهیم فرزندمان را در سالن ورزشی کاراته یا فوتسال ثبت نام کنیم، کلاس خطاطی یا نقاشی بروند، آموزشگاه زبان بروند، قبلش تحقیق کنیم آیا آن فضا و مربی شان معنوی هست یا نیست؟ بعضی مساجد چنین کلاس هایی را دارند، پیشنهاد ما این هست که در این مساجد اسمشان را ثبت نام کنیم. اگر محله مان یا مدرسه فرزندمان فضای مذهبی ندارد، آنجا به معنویت بی تفاوت هستند، خب، تغییر بدهیم محله مان را و مدرسه فرزندمان را! معلمی می گفت: خانه ی من خیلی خوب هست، می خواهم بفروشم بیایم این نقطه شهر. گفتم: چرا؟ گفت: چون مسجد فعالی دارد. دوست دارم فرزند من در محیطی باشد که با مسجد رفت وآمدش بیشتر بشود، حتی اگر لازم هست شهرمان را عوض کنیم، هجرت کنیم! حضرت ابراهیم 1200 کیلومتر مسافت را طی کرد؛ گفت: خدایا! زن و فرزند شیرخوارم را آوردم اینجا، چون می دانم اینجا، زمینه برای نمازخوان شدن آنها بهتر فراهم است. فضای خوب، مشوّق عبادت است و فضای بد، مشوق معصیت. اگر فرزندمان را در محیط نامناسب ببریم، اولین اثرش این است که معصیت خدا برایش بی تفاوت می شود، بی اهمیت می شود؛ مثل خوردن شراب، نخواندن نماز، موسیقی حرام ... یک نوجوان 14 ساله را دیدم که دو بار خود کشی ناموفق داشت. قبلا اهل نماز و قرآن بود، اما اینها را ترک کرده بود! پیگیری کردم، متوجه شدم پدرش ایشون را برده، در یک عروسی که زن و مرد نامحرم با هم بودند. چشمش چشم و ابرویی را دیده بود؛ عاشق شده بود، خیلی لاغر شده بود و ریشه این بی تفاوتیش نسبت به نماز؛ این بود که در یک محیط نامناسب قرار گرفته بود. پدری می گفت همه بدبختی ما از زمانی شروع شد که فرزندم را در یک آموزشکده زبان ثبت نام کردم بعد از چند ترم نسبت به نماز و دین زاویه پیدا کرد و بعد علاقه شدید پیدا کرد به زندگی در کشورهای غربی و بعد از اینکه مستقل شد به آنجا رفت و تمام زحمات من در دین دار شدن او بر باد رفت و علت این بود که معلمان آن آموزشگاه مدام دینداری را تحقیر می کردند و زندگی در غرب را در چشم فرزندم بزک می کردند. یادمان باشد، شیطان در یک محیط نامناسب می تواند تمام رشته ها ی ما را پنبه کند؛ تمام تلاش های ما را در نمازخوان کردن فرزندانمان، نابود کند!