در پاسخ به اصطلاحا! نامه ۳۲ ام مهدوی‌فر به امام خامنه‌ای سوالات ۲۰ و ۲۱ محمد مهدوی فر، یکی از حامیان فتنه است که از زمان فتنه تا کنون، به اسم نامه به رهبری، شبهات، تهمتها و بعضا توهینهای متعددی را علیه ایشان منتشر میکند که اگر چه نه این شخص ارزش پاسخگویی دارد و نه این نامه ها برای پاسخ گرفتن نگاشته میشوند ولی در جهت رفع شبهات این نامه ها که بعضا از سوی برخی دوستان مطالبه میشود، تا کنون به موارد متعددی از این نامه ها پاسخ گفته ام که در ادامه با اشاره به سوالات نامبرده در به اصطلاح نامه ۳۲ ام وی، پاسخ مختصری را تقدیم میدارم وی از آنجا که نشر همه سوالات و پاسخها در یک صفحه نمیگنجند، هر سوال و پاسخ را در یک مطلب تقدیم میکنم: ۲۰- تا کنون شما چه مقدار پول برای جنگ در عراق و سوریه و لبنان و فلسطین و یمن خرج کرده‌اید؟ ۲۱- اگر نیروهای شما را از عراق و سوریه اخراج کنند، با توجه به تحریم‌های بانکی بقیه پول‌ها را از چه طریقی به آنجا خواهید فرستاد؟ البته اینجا هم اصل سوالات بهانه است تا حضور ایران در منطقه و هزینه ای که برای آن میشود زیر سوال برده شود. شاید برای ساکنان یک خانه، بتوان از عدم امنیت محله با اسباب کشی فرار کرد اما برای یک کشور اینطور نیست. وقتی کشورهای همسایه ما به مأمن تروریستها و دشمنان تبدیل شده و ایشان در حال توسعه طلبی و گسترش قلمروی خود باشند، چاره ای جز این که قبل از ورود تروریستها و دشمنان به مرزهای کشور، با کمک همان کشورهای منطقه در برابرشان بایستیم وجود ندارد. اصلا وقتی آمریکا و عربستان برای بر هم زدن امنیت ما در منطقه بودجه صرف میکنند چطور میتوان صرف هزینه برای خنثی کردن این خباثتها را زیر سوال برد؟! چطور میتوان شاهد بود داعش تا چند ده کیلومتری مرزهای کشور آمده باشد و اقدامی نکردن را مطالبه کرد آن هم در حالی که با همیاری با همان ملتهای منطقه میتوان با کمترین هزینه شر تروریستها را دفع کرد؟! البته حضور ما در منطقه به پشتوانه درخواست دولتهای قانونی منطقه بوده است و هر وقتی هم که به کمک ما نیاز نداشته باشند هیچ اصراری برای حضور در خاکشان نداریم و اصلا مهترین نوع حضور ما در این کشورها مستشاری و با هدف توانمندسازی این کشورها برای دفاع از خود بود که نماد بارزش را در تشکیل بسیج مردمی حشدالشعبی در عراق یا در حمایت از حزب الله لبنان شاهد بودیم. البته این خودخواهانه است که بگوییم ما تنها در جایی از مظلومان دفاع میکنیم و در برابر تروریستها ایستادگی میکنیم که به نفع مان باشد! و با همین منطق است که طبق نص قانون اساسی، جمهوری اسلامی ایران نسبت به همه ملتهای مستضعف و مظلوم جهان علی الخصوص ملتهای مسلمان و به ویژه ملت فلسطین احساس مسئولیت میکند و ایشان را از کمکهای مشروع خود محروم نمیسازد که بسیاری از این کمکها به طور داوطلبانه توسط مردم انجام میشود و نظامی هم نیستند بلکه حمایتهای حقوقی، مالی یا امدادی هستند که بعضا همینها هم به دلیل کارشکنی دشمنان وحشی صفت محقق نمیشود بعضا اگر هم محقق شود در داخل کشور به بهانه ای برای حمله منافقین یا افراد تحت تأثیرشان به جمهوری اسلامی تبدیل میشود. آری! ایران از ملتهای یمن و فلسطین به صورت مادی، معنوی و حقوقی حمایت میکند چرا که سالهاست زیر آتش رژیمهای کودک کش سعودی و صهیونیستی قرار دارند که محکوم کردن این کمکها آن هم از سوی کسانی که شعار حقوق بشر میدهند به خوبی روشنگر خط کشیهای حق و باطل است به ویژه که سکوت نهادهای پرادعای بین المللی مثل سازمان ملل و شورای امنیت در برابر جنایات این رژیمهای ما ماهیت تروریستی و حامی تروریسم، خودش رسالت کشوری مثل جمهوری اسلامی ایران را چند برابر میکند که این امر توسط قاطبه ملت شریف و عزیز ایران هم به عنوان یک نکته قابل افتخار تلقی میگردد. ✍ سیاوش آقاجانی 🆔 @nazokbin