مطالبی که تقدیم شد، گوشه‌ای بود از مستنداتی که نمیگذارد ناکامیهای برجام به پای مقام معظم رهبری نوشته شود، وقتی ایشان از ابتدا عدم خوشبینی خود را اعلام کردند، وقتی خطوط قرمزی را تعیین کردند که بر اساس بدبینی به آمریکا هزینه بدعهدی دشمن را می‌افزود که رعایت نشد، وقتی دولتی‌ها اذهان عمومی را به این سمت می‌بردند که حل حتی جزئی ترین مسائل هم به توافق بند است، وقتی حاضر نشدند حتی تکلیف قانونی خود را با ارائه لایحه برجام و ملحقاتش به مجلس انجام دهند، وقتی حتی شروط رهبری، مجلس و شورای عالی امنیت ملی در تایید برجام را در عمل رعایت نکردند، وقتی برای منکوب کردن منتقدان برجام از رهبری گرفته تا مردم عادی را آماج توهین و تهمت قرار دادند، وقتی حاضر نشدند در برابر انتشار فکت شیت آمریکا و دستور رهبری فکت شیت ایران را منتشر کنند، وقتی در برابر بدعهدیها و کارشکنی‌های برجام تا مدت‌ها به جای واکنش جدی به ماستمالی و انکار نقض برجام رو می‌آوردند، وقتی برای تسریع در اجرای برجام می‌کوشیدند به جنگ روانی و بازی با افکار عمومی بپردازند، وقتی شخص روحانی، ظریف، عراقچی و صالحی بارها در حین مذاکرات و تا مدتی پس از آن، بر مسئولیت‌های کلی، حقوقی و فنی خود درباره مذاکرات و برجام سخن می‌گفتند، چرا و چگونه می‌توان کسی غیر از روحانی و مذاکره‌کنندگان تحت امرش را بابت سهل‌اندیشی، خوش‌خیالی و پوچ‌اندیشی مقصر ناکامی‌های برجام دانست؟! راستی همان طور که پس از برجام برای یکدیگر نشان افتخار توزیع می‌کردند چرا امروز هم مسئولیت ناکامیهایش را بین خودشان تقسیم نمی‌کنند؟! یا لااقل چرا به اشتباه بودن مسیر خوشبینی به دشمن اعتراف نمی‌کنند؟! #سیاوش_آقاجانی 🆔 @nazokbin