#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۸۸)
از آیت الله مصباح یزدی
ادامه...... ﺷﺎﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺆﻣﻦ:
ﺍﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺳﺆﺍﻟﺎﺗﯽ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺑﻬﺎﻣﺎﺗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﻣﯽﺁﻳﺪ. ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﯽ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖﻫﺎ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪﻫﺎﯼ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻟﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻀﺎﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻗﺮﺍﻳﻦ ﻗﻄﻌﯽ، ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ.
ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻟﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ، ﺍﺯ ﻫﺮ ﺭﺍﻫﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﺩ ﮐﻨﺪ، ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﯽ ﻋﺒﺎﺩﺗﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽﺷﻮﺩ؟
ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﻣﺨﺘﺼﺮﯼ ﺑﺎ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺭﺯﺷﯽ ﺍﺳﻠﺎﻡ، ﻣﮑﺘﺐ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺍﺳﻠﺎﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ. ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﮔﻨﺎﻩ، ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺷﺎﺩ ﮐﻨﺪ؛ ﻳﻌﻨﯽ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺷﺎﺩ ﺷﻮﺩ.
ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺛﻮﺍﺑﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺶ ﻫﻢ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ، ﮐﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺷﺎﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺆﻣﻦ [ﺻﻔﺤﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﺷﺎﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺆﻣﻦ، ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻟﻐﻮ ﻭ ﻣﺒﺘﺬﻝ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻧﻴﺴﺖ.
@nazz_ir