📚ضرب المثل زرندی ✍ به قلم شیوای استاد فرزانه و خردورز سرکار خانم ♦فلانی دست پا گرمه!!! فرد دست و پا گرم یعنی کسی که مددکار ، یاری رسان و کمک دهنده به دیگران است. «مَدَدکار» یعنی کسی که به دیگران کمک می‌کند. یعنی کسی که با اندیشه و انگیزه گره گشایی، به امور مردم می پردازد. اینگونه افراد از سر دلسوزی ،رفاقت،تعهد یا مهربانی در حق دیگران کار نیک‌انجام می دهند. آنها هرلحظه آماده کمک هستند و این کمک با تمام توان احساسی و جسمی شان انجام می شود. و دیگران همیشه میتوانند روی کمک آنها حساب کنند. بطور مثال اگر یکی از دوستان یا آشنایان و اعضای خانواده اش بیماراست، از او پرستاری میکند.به میزبان در کارهای خانه کمک میکند. به اعضای خانواده درانجام کارهای منزل کمک میکند و... خوشبختانه بیشتر خانم‌های ایرانی، این کار را خوب بلدند. بهتر است به میزبان در امر پذیرایی کمک کنید: موقع چیدن میز غذا، مرتب کردن آشپزخانه بعد از صرف غذا و شست‌وشوی ظروف. با این کار، نه تنها به میزبان کمک می‌کنید، میزبانی فرصتی پیدا می‌کنید تا رابطه‌تان را هم صمیمی‌تر کنید و احیانا چیزهای جدیدی هم یاد بگیرید. البته بهتراست به میزبان پیشنهاد کمک بدهید. برخی افراد یا از این ور بوم میفتند یا از اون ور! برخی از مهمانان مرتب مشغول کمک کردن هستند وبرخی از جای خودشان تکان نمی خورند. بهتر است بدانید هردوی این موارد اشتباه است؛ شما به عنوان مهمان و برای رعایت آداب معاشرت در مهمانی باید به میزبان پیشنهاد کمک بدهید و از او بخواهید موضوعی که نیاز به کمک دارد را به شما معرفی کند. كمك به ديگران، عامل خشنودي خدا و محبت مردم است. كسي كه كمك به مردم كند، خدا او را دوست دارد. «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ» (بقره/195) پیامبران و اولیای الهی دلسوزترین و خدمتگزارترین انسان ها نسبت به افراد جامعه بوده اند. آنان برای هدایت مردم، مشکلات طاقت فرسایی را به جان می خریده اند. قرآن شریف درباره پیامبر اسلام می فرماید:  او به خاطر سختی هایی که به مردم می رسید، بسیار در رنج و ناراحتی بود. (توبه(9): 128) پیامبر بلندمرتبه اسلام فرمودند: محبوب ترین بندگان نزد خداوند، آن کسی است که سودش بیشتر به مردم برسد. (اصول کافی، ج3، ص 239) کمک کردن به دیگران یکی از بهترین راه‌های رسیدن به خدای سبحان است و هر کاری که انسان را در رسیدن به این کمال یاری کند ارزشمند است. بدون شک حمایت الهی بدرقه راه خدمتگزاران به مردم است و خادمان به مردم از حمایت و کمک خداوند برخوردار و همواره در پناه او خواهند بود. خدمت به خلق، از والاترین مظاهر عبادت است: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر فردی که در برآوردن نیاز برادر مؤمنش تلاش کند، گویا نُه هزار سال خداوند را عبادت کرده، در حالی که روزها را روزه دار و شب ها را شب زنده دار بوده است. بر اساس اصل برادری دینی، مؤمنان موظف به خدمت ‏به هم هستند و ترک وظیفه امری مذموم شمرده می ‏شود و به معنای ضایع کردن حقوق دیگران است. همه ارزش، ثواب، و برکاتی که در خیررسانی و خدمت به دیگران است، همه کس موفق به آن نمی شود. شوق خدمت و نیکی به دیگران، از روحی زلال و وارسته حکایت دارد. آنان که در بندِ «خویش» و وابسته به «تمنّیات نفسانی»اند، توفیق نمی‏یابند که خود را وقف جامعه و خدمت به دیگران مخصوصانیازمندان و محرومان کنند.