📚 ضرب المثل زرندی
✍ به قلم شیوای استاد فرزانه و اندیشمند سرکار خانم #مریم_متصدی_زاده
♦کفترِ چاهی، سر چاهِ خودش!!!
کفتر=کبوتر
این ضرب المثل در مواردی بکار میرود که میخواهیم به مخاطب خود این پیام را القا که اگر میخواهی آرامش داشته باشی یا در زندگی ات،موفق بشوی؛بهتر است در شهر ،دیار یاسرزمین خودت زندگی کنی مثلا بهتراست در شهر خودت سرمایه گذاری کنی،شغلی راه بیاندازی، زندگی یا ازدواج کنی .
این ضرب المثل اشاره به عرق وطن دوستی یاآرامش ، امنیت ، پیشرفت و موفقیت هرفرد در محل زندگی خویش دارد. انسان بی‌وطن احساس بی‌هویتی و بی‌پشتوانگی می‌کند و در تندباد حوادث و فراز و نشیب‌ها بسیار احساس خلأ خواهد کرد. پس یکی از تکیه‌گاه‌ها و در نتیجه دلبستگی‌های انسان، وطن و خاک و سرزمین است و این دلبستگی با سایر ارزش‌های علمی و معنوی و اخلاقی منافاتی ندارد، بلکه مکمل و کامل‌کننده آنهاست به ویژه در مورد سرزمین‌های خوش‌نام و دارای سابقه ارزشمند تمدنی و دینی و فرهنگی.
وطن، آرامش و آسایش می‌بخشد که از اولین و مهم‌ترین کارکردهای وطن است. اساسا وطن جذابیت و جمعیت بیشتری می‌یابد که آرامش بیشتری به فرزندان خود ببخشد
وطن همچنین امنیت می‌دهد و دل هموطنان را قرص و محکم می‌کند که در برابر هر دشمن و مهاجمی، یک ملت همچو کوه ایستاده‌اند و به دفاع خواهند پرداخت.
وطن فرهنگ‌ساز و تمدن‌پرور است.
عمران و آبادی سرزمین‌ها و بلاد در اثر مشارکت و اعتماد عمومی و سرمایه‌گذاری مادی و معنوی آحاد جامعه از آثار حُب به وطن است.
امام علی(ع) فرمودند: «عمرت البلدان یجب الاوطان» (بحارالانوار، ج ۷۸) چه بسا سرزمین‌ها که در سایه حب وطن آباد شده‌اند.
*آفات و مشکلات وطن:
از منظر قرآن، وطن ارزشمند است، لکن نه هر وطنی و نه همیشه، یعنی این قاعده استثناء هم دارد، یعنی گاهی انسان باید وطن خود را در عین احترام و ارزش ترک کند. مگر پیامبر(ص)، مکه را دوست نداشتند؟! اما برای انجام فرمان الهی و ادامه دین ،هجرتی دشوار به مدینه سامان دادند و حتی ایشان و یارانشان سختی‌های بسیار در این هجرت کشیدند.
دوستی خانه و کاشانه و شهر و دیار و وطن به عنوان مرکز و محل، که در واقع، زمین رشد و نمو و زمینه تعالی انسان و جامعه انسانی است، امری پسندیده است و هرگونه احترام و تکریم آن نیز جا دارد. اما اگر قرار باشد همه ارزش‌های انسانی و دینی و اخلاقی تحت‌الشعاع ارزش وطن قرار گیرد، قطعاً به انحراف و نابهنجاری اخلاقی و خطای انسانی منجر خواهد شد. همان چیزی که از امثال هیتلر و صدام تحت عنوان نازیسم آلمانی و عرب‌گرایی و ناسیونالیسم عربی دیدیم و حاصل آن نابودی ارزشها و آثار ملت‌های مختلف بود.