🔥 آنچه در سقیفه گذشت... ❺ | قسمت قبل 🟠 ادامهٔ مشاجره بین مهاجرین و انصار وقتی حرف های ابوبکر به اینجا رسید، حَبّاب بن مُنذِر برخاست و گفت: " ای گروه انصار ! قدرت و توان خود را برای خودتان نگه دارید که همه مردم زیر سایه شما هستند. هیچ گستاخی نمی تواند با شما مخالفت کند و مردم همگی گوش به فرمان شما حرکت می‌کنند. شما مردمی هستید که به مهاجرین پناه دادید و صاحب خانه شمایید. به خدا قسم! خدا فقط در حضور شما و در سرزمین شما آشکارا پرستش شد. نماز فقط در مسجد های شما به جماعت خوانده شد و ایمان فقط در پناه شمشیر های شما شناخته شد. مردم به شما نگاه می‌کنند تا ببیند چه کار می‌کنید. با هم دعوا نکنید که به ضرر شماست. اگر مهاجرین حرف شما را قبول کردند آن وقت می‌گوییم باید امیری از ما و امیری از آنان باشد. (1) 👈🏼 عُمَر بن خطاب که تا آن لحظه دندان به جگر گذاشته و حرفی نزده بود، دیگر طاقت نیاورد و از جا بلند شد تا در جمع انصار که اصرار داشتند خلافت برای آنهاست، سخنرانی کند. وی با خشونت سخن گفت و طبق معمول حرف های تندی بیان کرد و گفت: "هیهات! دو شمير در یک نيام نمي گنجد. عرب ها زیر بار حکومت شما نمی روند. چون پیامبر از قریش است، خلیفه هم باید از قریش باشد اگر خلافت از همان جایی باشد که نبوت بوده است [ قریش ]، مردم اطاعت می‌کنند و خلافت را می پذیرند. چه کسی جرأت دارد که به ما نزدیک شود؟ چه کسی می‌خواهد با ما در مورد میراث محمد صلی الله علیه وآله و حکومت او دعوا کند در حالی که ما دوستان و اقوام پیامبر هستیم؟ [❗️] هر کس بگوید خلافت برای اوست، دنبال شر و هلاکت می‌گردد."(2) 🖍 تعلیقه ای بر مطالب فوق [ مهم ] عُمَر نیز مانند صدیق خود ابوبکر، شاخصه «قریشی بودن» و «فامیل پیامبر بودن» را مطرح کرده، در حالیکه اهل بیت پیامبر در این شاخصه به مراتب اولویت دارند. ضمنا انسان مُنصف می‌داند که مطرح نمودن این عناوین توسط عُمَر، تنها به قصد شعار بود. او در جایی که به نفعش بود از این شاخصه ها استفاده کرد و در جایی که قصد حذف کردن اهل البیت علیهم السلام را داشت شعار خود را عوض کرد و می‌گفت: " نبوت و امامت در یک جا جمع نمی‌شود"(3) ان شاء الله ادامه دارد... 📚 منابع: 1. الإمامة والسياسة - ت الزيني جلد ۱ صفحه ۱۵ 2. تاريخ الأمم و الملوك جلد ۳ صفحه ۲۲۰ 3. تاريخ الأمم و الملوك جلد ۴ صفحه ۲۲۲ لعنت الله علی القوم الظالمین الی قیام یوم الدین👊