دنیا، از نگاه امیرالمؤمنین ... سرایى است كه بلاها از هر سو گرداگردش را گرفته ... نه خود همواره بر یك حال باشد و نه ساكنانش در امان و سلامت به سر برند. حالاتش گونه گون است و هر روز نوبت به یكى دهد. در آنجا شادمانى کوتاه است و امن و آسودگى نتوان یافت . مردم دنیا در دنیا چون هدفهایى هستند كه تیرها بر آنها مى بارند. دنیا تیرهایش ‍ را بر مردمش مى افكند و به مرگى كه بر سرشان مى فرستد، نابودشان مى كند ... نهج البلاغه / خطبه 217