روایت شده است که بر امام صادق علیه السلام مرضی عارض شد، آخر حضرت به نزدیکانش امر کرد که فردی را اجیر کنند تا به زود نزد قبر امام حسین علیه السلام (و برایش دعا کند) یکی از دوستان حضرت، جهت انجام این فرمان از خانه خارج شد، فردی را جلوی درب خانه دید و ماجرا را برایش باز گو کرد، آن مرد من می روم ولی شبهه ای در ذهنم ایجاد شده و آن اینکه امام حسین علیه السلام امامی است که طاعتش واجب است و او (یعنی امام صادق علیه السلام) نیز امامی است که طاعتش واجب است، پس این کار چه معنا دارد؟ (یعنی فرقی بین این دو امام نیست، پس چرا برای شفای این امام، نزد آن امام بروم و دعا کنم؟) آن فرد به خانه برگشت و مطلب را خدمت امام عرضه داشت، حضرت فرمود: 89- هو کما قال لکن ما عرف ان لله تعالی بقاعاً یستجاب فیها الدعاء فتلک البقعه من تلک البقاع یعنی: سخن این مرد درست است (که فرقی بین دوم امام نیست) اما ندانسته است که خداوند متعال سرزمینهایی دارد که در آنجا دعا مستجاب می شود و حرم حضرت سید الشهدا علیه السلام از آنهاست. ✍🏻آیین بندگی و نیایش (ترجمه عدة الداعی) نویسنده : شیخ احمد بن فهد حلی https://eitaa.com/sahebzamanmasjed