ا💬📖💬📖 ا📖💬📖 ا💬📖 ا📖 در نیمه ی ماه صیام ، آمَد به دُنیا مُجتبی شُد افتخار فاطمه ، دنیای بابا مجتبی آمَد بهشتی چهره ای ، نامَش حَسَن ، خُلقش حَسَن هَم عالَمی مَحوش شده ، امٓید مولا مجتبی وقتی که آمَد این شُبَر *، مُژده رسیده بر بَشَر دریای رَحمت موج زد ، بر آن بُلندا مُجتبی فرزند حیدر چون پدر ، دُنیای غیرت بوده و از کودکی آموخته ، درسَش ز مولی مُجتبی دیده علی جانِ جهان ، خُرما و نان در نیمه شب بهر یتیمان می بَرد ، گردیده شیدا مُجتبی دست کریمی داشت و بخشیده مالَش بارها مولای تقوا پیشگان ، سلطان اِهدا مُجتبی مَرد جهادست این حَسن ، صفّین شمشیرش ببین از پای اَفکندست چون ، موجی ز اَعدا مُجتبی میر جوانان بهشت ، محصول باغ هل اَتی کانون حِلم و صَبر شُد ، بی مِثل و هَمتا مُجتبی هرچند از خون حُسین ، شُد زنده دین مُصطفی آغاز آن صُلح حَسَن ، مَرد مُدارا مُجتبی از کوچه دارد خاطره ، از سیلی و از میخ دَر دیده اراذل را که زَد ، اُم اَبیها مُجتبی هَم ریسمان دَست علی ، هَم تیغ قُنفذ دیده و آتش به دَر اُفتاده و روز مَبادا مُجتبی ریزد اگر خون جگر ، در تَشت از زَهر جفا یعنی حَسَن تَنها شُده ، تَنهای تَنها مُجتبی با مَکر عمرو عاص ها ، ماندی غریب و بی سپاه گیرد تَقاص خون تو ، مَهدیت فردا مُجتبی با پَرچم صُلح حَسَن ، می آیَد آن پور حُسین از کعبه سوی قُدس او ، امروز و فردا ، مُجتبی *شُبَر و شُبیر نام فرزندان حضرت موسی (علیه السلام) هست که معرّب ( عربی آن ) حَسَن و حُسین ماست. ✍️شعر « بی مِثل و هَمتا مُجتبی » کاری است فاخر از فرهنگیار شاعر؛ محمد دیلم کتولی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آیینه جان (در ایتا و سروش) @aeenejan 💬📖 📖💬📖 💬📖💬📖