دعای کمیل و ویروس کرونا گفتاری از حجت الاسلام انصاریان خیلی وقت‌ها آیه‌ای را می‌دیدم، روایتی را می‌دیدم، قطعه دعایی را می‌دیدم عمقش برای من روشن نبود، تا حادثه‌هایی برای ما پیش می‌آمد. که آن حادثه‌ها برای من عمق آیه‌ای، روایتی و دعایی را روشن می‌کرد. شاید بیش از 60 سال است که من دعای کمیل می‌خوانم، به این قطعه می‌رسیدم و نمی‌فهمیدم که امیرالمومنین(ع) در پیشگاه خداوند متعال چه چیزی می‌فرمایند. «و انا عبدک الضعیف، الذلیل، الحقیر، المسکین، المستکین ..» خدایا من به صورت کامل یک بنده ناتوان، ذلیل، خوار، کوچک، درمانده و به خاک نشسته‌ام. با آمدن حادثه کرونا که تمام دانشمندان دانش پرشکی، تمام متفکرین، تمام داروها، تمام ابزارها و تمام قدرت بشر زمین‌گیر شده، فهمیدم که جهان زمین‌گیر شده، یعنی در برابر اراده خدا هیچ چیز، هیچ کاره‌ای نیست و هیچ کس هیچ قدرتی نیست. ای کاش مردمن عالم پی ببرند به این حقیقت، بلکه توجهی به پرورگار کنند که با توجه به خدا، خدا هم به کل مردم زمین توجهی کند و مردم را از این بلای عام که دست هر قدرت و علمی را بسته، تواضع کنند و توجه کنند، حداقل از خطاها و گناهانشان توبه کنند. امیدوارم پروردگار این بیداری را به کل مردم کره زمین بدهد به حق محمد و آل محمد آیینه جان (در ایتا و سروش) @aeenejan