آسمانی ها طلبه شهید محمد ابوطالبی دوم فروردین 1348، در روستای آدرگان از توابع شهرستان مبارکه چشم به جهان گشود. پدرش قدرت الله، نگهبان اداره راه بود و مادرش خدیجه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و نهم اسفند 1366، در حلبچه عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. طلبه شهید محمد ابوطالبی # درسهای_اخلاقی 1- می‌گفت: غیبت‌کننده و کسی که به غیبت گوش می‌کند هردو گناهکارند و از هرکس که به این گناه آلوده بود بیزاری می‌جست. 2- یکی از اقوام به او گفت: محمّد جان تو دیگر نمی‌خواهد به جبهه بروی، تو به اندازه سهمت به جبهه رفته‌ای. محمّد گفت: مگر اسلام را قسمت کرده‌اند که من به سهمم جبهه رفته‌ام. 3- محمّد از وقتی به جبهه می‌رفت، دیگر در رختخواب استراحت نمی‌کرد و بر روی زمین می‌خوابید و می‌گفت: باید بدنمان را به خاک عادت دهیم. 4- محمّد همیشه می‌گفت: دنیا راهی‌است باریک و جایی است تاریک. 5- در دوران کودکی، محمّد به‌طور مداوم مواقع اذان به پشت‌بام منزلشان می‌رفت و اذان می‌گفت. 6- در آخرین‌ دیدار محمّد تسبیح خود را به مادر داد و گفت: ذکر خدا بهترین ذکرهاست. 7- به مادر گفت: اگر من برنگشتم صبر داشته‌باش و یاد خدا را هرگز فراموش نکن. آیینه جان @aeenejan_Esf