#یادداشت 📌شغل آزاد یا دولتی؟! امر فرمودند: در باب شغل آزاد یا دولتی و این که کدام شغل به موفقیت بیشتر ما منجر می شود؟ مطلبی هرچند کوتاه را به نظر خوانندگان گرامی برسانم؛ با ذکر این نکته که اولا: این یاداشت، صرف نظر از شرایط سختِ اقتصادی و استخدامی نوشته شده است و ثانیا: در مقایسه ی هر دو شغل، شرایط توازن و هم سطحی مد نظر بوده است. و اما سوال این است؛ آیا شاغل بودن بهتر است یا شغل آزاد داشتن؟! باید گفت این سوال دقیقا شبیه این است که بپرسیم بینی عمل کرده بهتر است یا دَماغ طبیعی؟! "خُب" معلوم است! گاهی بینی عمل کرده بهتر از بینیِ طبیعیِ خودِ آدم هست و گاهی هم دَماغ طبیعی، بهتر از عمل شده ی آن است؟! یعنی بستگی به این دارد که ذات و شکل بینی چگونه باشد. در مورد شغل آزاد و شاغل بودن هم قضیه به همین صورت است. گاهی شغل آزاد بهتر از شاغل بودن هست و بعضی مواقع هم، شاغلیّت ارجحیت دارد بر شغلِ آزاد داشتن! کوتاه عرض می کنم هرگز نگرانی این را نداشته باشید که کدام شغل بهتر می تواند شما را به جایگاهِ اقتصادی و اجتماعیِ بهتری برساند ؟! همه چیز در دست خودتان است! آن چه که شما را به موفقیت بیشتر می رساند، شغل شما نیست بلکه میزان توانایی ذاتی و همتِ خواستن است! چه بسا افرادی که با شغل آزاد به جایگاهی رسیده اند که شاغلان، آرزوی آن را دارند و چه بسیارند شاغلینی که چندین برابر از شغل های آزادِ همترازِ خود بالاترند! بنابراین موفقیت و خوشبختی شما هرگز به کارِ دولتی و یا غیردولتی بودن، ارتباطی ندارد بلکه رشد و تعالی هرکسی در هر شغلی بسته به میزانِ توانایی و هوش اقتصادی و اجتماعی و ظرفیتِ ذهنی و فکریِ خودش دارد!! اگر فردی بتواند توانایی و ظرفیت بالقوه ی موجود در خود را در شغل انتخابی اش به فعل در آورد، فرد موفقی خواهد شد! بخصوص در شغل آزاد! البته شرایط اقتصادی و اجتماعیِ خانواده نیز در انتخاب نوعِ شغل و پیشرفت فرد می تواند تعیین کننده باشد اما مهم تر همان توانایی و ظرفیت ذاتی فرد است! و صرفاً نوعِ شغل، خیلی تاثیر گذار در پیشرفت فردی مؤثر نخواهد بود. همان طور که کارشناسان انتخاب رشته معتقدند؛ هر گز رشته ی تحصیلی به آدمها ارزش و بها نمی دهد یا مایه رشد آن ها نمی شود بلکه این آدمها است که با ظرفیتی که دارند و یا در خودشان ایجاد می کنند؛ هم می توانند به رشته ی انتخابی خودشان ارزش ببخشند و هم این که خودشان را در کنار رشته ی مربوطه تقویت کنند. به عنوان مثال شهریار با ظرفیتی که در خود داشت از شاعری توانست به مقامِ ماندگاریِ اجتماعی برسد و اگر در رشته ی پزشکی ماندگار می شد مثل خیلی از پزشکانی که در تبریز هستند، بی نام و نشان می ماند!! در بُعد اقتصادی هم در همین خودِ بهار افرادی با شغلِ آزاد هستند که به لحاظ اقتصادی خیلی بالاتر و شهیر تر از شاغلان رده ی خود هستند و همین طور بر عکس چه شاغلانی که بسیار پیشتاز تر از افرادِ غیر دولتی هستند. به هر روی بهترین تصمیمِ شغلی آن است که فرد بعد از گذشت چند سال، هرگز افسوسِ شاغل بودن و یا آزاد بودن شغلش را نخورد! و از مسیر زندگی و انتخابت شغلی اش راضی باشد. ✍کاظم زارعی @neshateshahr_ir