۲ (امام سجّاد ع) اهلِ عالَم دلِ ما غمین است ماتمِ سَیِّدُ السّاجِدِین است کُشته شد در رَهِ دینِ داور چارمین جانشینِ پیمبر آن که بیمارْ در نَینَوا بود ناظرِ وادیِ ابتلا بود کارِ او ذکر و یادِ خدا بود حضرتِ سَیِّدُ السّاجِدِین است نامِ نامیِ ایشان علی بود چارمین جانشینِ نبی بود در دعا بحرِ بی‌ساحلی بود زاده‌ی پورِ حَبْلُ‌الْمَتِین است چون دعا هست مُخُّ‌الْعِباده نیست طرحِ دعا کارِ ساده حق بر آن‌کَس که توفیق داده شُهرتش زینتِ عابدین است او پیام‌ آورِ کربلا بود حالتش دائِمًا در بُکا بود کار تبلیغی‌اش هم دعا بود چون وظیفه برایش چنین است گریه می‌کرد تا آب می‌دید یا غریبی که بی‌تاب می‌دید کودکی را که بی‌باب می‌دید یا اسیری که از غم حزین است عُمرِ دنیایی‌اش تا به سر شد زهرِ دشمن بر او کارگر شد سوی دارِ بقا رهسپر شد باقرش زین جهت دلغمین است عاقبت شد شهید، سبطِ یاسین جانِ او شد فدا در رهِ دین از ستم‌های خصمِ بد آیین قلبِ او پاره از زهرِ کین است حضرتِ باقر آن نورِ یکتا از جفا و ستم‌های اعدا مبتلا شد به هجرانِ بابا بعدِ بابا بر او جانشین است زهرِ کین تا به جانش اثر کرد شیعه را از غمش خونجگر کرد باقرش رَختِ ماتم به بَر کرد لیک او صابر است و متین است بار اِلٰها تو را حَقِّ زهرا چشم‌پوشی نما جُرمِ ما را از «مقدّم» خطایش ببخشا چون‌که عاشق به دینِ مبین است زمینه:هر شب جمعه زهرای اطهر #حسین_مقدم #امام_سجاد_ع @nohe_sonnati