۱ (دیر راهب) دُورِ دِیری شبی گشت° پر شور زین جهت راهبش گشت° رنجور بی خبر بود از آن ها و می دید بر سرِ نیزه ای نورِ خورشید آمد از نیزه دارش بِپُرسید این سرِ کیست این گونه پر نور با وقاحت بگفت آن ستمگر از حسین بن زهراست این سر گفت بستان ز من بدره ای زر ده به من این سر ای از ادب دور تا گرفت آن سر نازنین را برد در دیر آن مه جبین را یاد آورد حبل المتین را گشت دیرش چنان وادی طور گفت و گو کرد با او چو آن سر گشت آگاه و شد دیده اش تر شد مسلمان و قلبش منور روز شد بهر او شام دیجور زمینه:هر شب جمعه زهرای اطهر #حسین_مقدم #دیر_راهب @nohe_sonnati