غـََ۪۪ٜ۪ٜؔٛٚؔؔٛٚؔمــڪـَ۪ٜ۪ٜ۪ٜ۪ٜ۪ؔٛٚؔ͜͡دﮦ حـٜٜٜٜٜٜٜٜٖᬼـ̲ــ̲سـٜٜٜٜٜٜٜٜٖᬼـ̲ــ̲یــᬼـ̲ـٜٜٜٜٜٜٜٜٖᬼـ̲ــ̲ن
مادر مثل مداد میمونه؛ هر لحظه تراشیدن و تموم شدنشو میبینی! اما پدر مثل خودڪار میمونه؛ شڪل ظاهریش تغییر نمیڪنه، فقط یه دفعه میبینے نمینویسه... تا هستند، قدرشونه بدونیم...