#تفسیرآیه94اسراء وَ ما مَنَعَ النَّاسَ أَنْ يُؤْمِنُوا إِذْ جاءَهُمُ الْهُدى‌ إِلَّا أَنْ قالُوا أَ بَعَثَ اللَّهُ بَشَراً رَسُولًا «94» و آنگاه كه هدايت به سراغ مردم آمد، چيزى مردم را از ايمان آوردن بازنداشت، جز آنكه گفتند: آيا خداوند، بشرى را به عنوان پيامبر، برانگيخته است؟ 🔸🔸نکته ها كسانى كه داراى منطق درستى نيستند، نقطه‌ى قوّت را نقطه ضعف مى‌پندارند. انسان بودنِ پيامبر نقطه‌ى قوّت است، نه ضعف. چون به خاطر داشتن غرائز و اميال و مشكلات، درد انسان‌ها را درك مى‌كند و مى‌تواند الگوى عملى باشد و نسخه‌ى مفيدى ارائه بدهد. 🔹بر طبق آيات قرآن، بهانه‌هاى كفّار براى ايمان نياوردن، از اين قرار است: ❌الف: چرا انبيا انسان‌هايى همچون ما هستند؟ پاسخ: بهترين نوع تبليغ آن است كه همراه با نمونه‌ى عملى و ارائه الگو باشد. ❌ب: اگر بناست انسانى پيامبر باشد، چرا فلانى از فلان خانواده يا شهر نباشد؟ پاسخ: تقسيمات مردم براساس خيال و معيارهاى مادّى است، امّا نزول و دريافت وحى لياقت مى‌خواهد. ❌ج: چرا خود ما پيامبر نباشيم؟ پاسخ: نبوّت مقامى بس والا، حتّى برتر از مقام فرشتگان است و هر انسانى با هر سابقه‌اى سزاوار پيامبرى نيست. ❌د: چرا فرشتگان برخود ما فرود نمى‌آيند؟ پاسخ: نزول فرشته بر كسانى است كه سابقه انحراف و گناهى نداشته باشند وگرنه هر روز دروغ و انحرافى را به نام وحى براى مردم مى‌آورند. 🆔@noor133Qoran