🌹🏴🌷🕊🌷🏴🌹 کانَ أبی إذا دَخَلَ شَهرُ الْمُحَرَّمِ لا یَری ضَاحِکاً وَ کانَتِ الْکِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتّی یَمْضِیَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَیّامٍ ، فَاِذا کانَ الْیَوْمُ العْاشِرُ کانَ ذلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ چون ماه محرم می رسید، کسی پدرم را خندان نمی دید. و غم و افسردگی بر او غلبه می یافت تا آن که ده روز از محرّم می گذشت ، روز دهم محرّم که می شد ، آن روز ، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود. 📚بحارالانوار،جلد 44، صفحه 284 https://eitaa.com/nooralzahraa