🍃حدیث مربوط به ایه ۴۴🍃 امام باقر ( [در جنگ بدر] شیطان در صف مشرکان بود و دستِ حارث‌بن‌هشام را گرفته بود [هنگامی‌که دو سپاه با یکدیگر درگیر شدند] شیطان به عقب برگشت، حارث به او گفت: «سراقه [شیطان به صورت شخصی به نام حارثه بر او ظاهر گشته بود]! کجا می‌روی؟ می‌خواهی ما را در این حال رها کنی»؟! شیطان گفت: «من چیزی می‌بینم که شما نمی‌بینید. (انفال/۴۸)» حارث گفت: «به خدا قسم! ما جز فرومایگانی از مدینه چیز دیگری نمی‌بینیم». شیطان ضربه‌ای به سینه‌ی حارث زد و با شتاب گریخت و [به‌دنبالش] سپاه مشرکان شکست خورد. [در آن روز] رسول خدا (زیر سایه‌بان [که اصحاب برای ایشان در جنگ بدر ساخته بودند] عرضه داشت: «پروردگارا! اگر این گروه [اصحاب من] را امروز [به دست این دشمنان] هلاک سازی دیگر [بر روی زمین] پرستش نخواهی شد، پس این آیه نازل گردید: [به خاطر بیاورید] زمانی را [که از شدّت ناراحتی در میدان بدر]، از پروردگارتان کمک می‌خواستید. (انفال/۹) پیامبر (از زیر سایه‌بان بیرون‌آمده و فرمود: به‌زودی جمع‌شان شکست می‌خورد و پا به فرارمی‌گذارند. (قمر/۴۵) خداوند نیز پیامبر (را به پنج‌هزار نفر از فرشتگان، که نشانه‌هایی با خود داشتند، کمک نمود و مسلمانان را در چشم مشرکان، زیاد و مشرکان را در چشم مسلمانان اندک نشان داد. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۵۹۸ بحار الأنوار، ج۱۹، ص۳۲۴ 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃