ين نگاه در برنامه‌ريزي متفاوت است با نگراني صرف آدم‌هاي ديگري كه فقط اضطراب مواجهه با روي‌دادهاي آينده را دارند و اصلاً نمي‌توانند برنامه‌ريزي كنند. بنابراين نگاه خوب، به جاي اندوه و نگراني، عبرت و تدبير را در خود دارد. *اندوه زیاد موجب بیماری* امام جواد (ع) فرمودند: *مَن کَثُرَ هَمُّهُ، سَقُمَ جَسَدُهُ* . هر کس که غم و اندوهش زیاد باشد، بدنش بیمار می‌شود. امام جواد می‌فرماید که غم_و_غصه بدن رو از بین می‌بره... و امروزه دانشمندان و پزشکان ثابت کردند که غم_و_غصه، بر جسمِ انسان اثراتِ ویرانگری داره: *نتیجه استرس وفشارروحی* انسان رو ضعیف و لاغر میکنه، و از غذا و خواب و استراحت میندازه. حتّی گاهی، بعضی از بیماری‌های لاعلاج مثل انواع سرطانها، نتیجه‌ی استرس‌ها و فشارهای روحی، غم_و_غصه زیاد، و حساسیّت است. گذشته از این که غم_و_غصه، خوبه یا بد، و مفیده یا مضرّ، اصلاً آدم برای چی باید غصّه بخوره؟؟! حوادثِ تلخِ گذشته، که جای غم_و_غصه نداره، چون گذشته رو نمیشه کاری کرد. برای حوادث آینده هم نباید غصّه خورد، چون معلوم نیست آینده قراره چه اتّفاقی بیفته. *مؤمن نباید بترسد* حرف قرآن کریم هم همینه. قرآن می‌فرماید: مومن اصلاً نباید ترس، یا غم و غصّه‌ای داشته باشه: *ﺃَﻟَﺎ ﺇِنَّ ﺃَﻭْﻟِﻴَﺎﺀَ ﺍﻟﻠﻪِ ﻟَﺎ ﺧَﻮْﻑٌ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻭَ ﻟَﺎ ﻫُﻢْ ﻳَﺤْﺰَﻧُﻮﻥَ* ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ که ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪﺍ، ﻧﻪ ﺗﺮﺳﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻪ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ! "خوف و ترس" برای حوادث آینده است. "حزن و اندوه" برای حوادث تلخ گذشته است. قرآن می‌فرماید: مومن نه خُوف داره، نه حُزن *ﻟَﺎ ﺧَﻮْﻑٌ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻭَ ﻟَﺎ ﻫُﻢْ ﻳَﺤْﺰَﻧُﻮﻥ* . اگر کسی پاک و با ایمان زندگی کرده باشه، نه برای گذشته‌اش حسرت میخوره، و نه ترسی از آینده داره. سوره یونس آیه۶۲ موسوعة کلمات الامام الجواد (ع)، ص ۲۴۰ *التماس دعا دارم*